CMC T4 Parte 2

O XENOMA HUMANO
1. Secuenciación de ADN: non todo o ADN codifica: O xenoma dun organismo é o conxunto de toda a súa información xenética. En 2003 publicouse a secuencia do xenoma humano.
No ADN podemos distinguir:
Conxuntos de nucleótidos que forman parte dos xenes: exóns e intróns.
Exón é a porción de ADN dentro dun xene que codifica proteínas.
Intrón é a porción de ADN dentro dun xene que nonse emprega na síntese proteica.
ADN lixo que non pertence a ningún xene. A maior parte do xenoma é en realidade ADN lixo.
2. Xenoma e complexidade: A xenómica é a parte da bioloxía que se encarga do estudo dos xenomas. Esta innovadora ciencia utilízase no estudo de enfermedades complexas, como o cancro ou o alcoholismo, e que, a diferenza dos caracteres mendelianos, están determinados polaacción conxunta de equipos de xenes (polixenes).
A proteómica encárgase de estudar todas as proteínas codificadas polo xenoma.

XENÉTICA DO DESENVOLVEMENTO
O desenvolvemento dun organismo supón que unha célula inicial se multiplique (poliferación) e despois que as células fillas se especialicen para chegar a formar os diferentes tecidos (diferenciación).
A poliferación precisa a división das células e,polo tanto, a replicación do seu xenoma.
A diferenciación require a regulación da expresión do xenoma para que se expresen uns xenes (os propios de cada tecido) e non outros (expresión diferencial).
A EPIXENÉTICA
A epixenética é a rama da xenética que estuda qué características dun individuo non están determinadas pola secuencia de nucleótidos do ADN.
Por exemplo, á hora de transmitir a secuenciade letras do ADN inflúe o grao de enrolamento da cromatina do núcleo (lembra que os cromosomas se forman xusto antes da división celular). Se un anaco de ADN está moi enrolado, quizais se inhiba a síntese dalgunhas proteínas.
Ademais, algunhas moléculas tamén poden adherirse aos átomos que forman o ADN. Isto inhibe a expresión (transmisión de información) dalgúns xenes e inflúe, xa que logo, naformación de certas proteínas.
Por último, hai que ter en conta que no citoplasma celular existen proteínas e outras moléculas que tamén inflúen na síntese proteica que se produce nos ribosomas.
Certos tipos de cancro están relacionados con este código epixenético. Xa existen fármacos, chamados fármacos epixenéticos, que teñen como obxectivo invertir os cambios do epixenoma que se producen nodesenvolvemento de certas formas de cancro. Algúns deles xa se empregaron para tratar cancros de mama ou determinados tipos de leucemia.
MANIPULANDO OS XENES UN A UN: BIOTECNOLOXÍA
1. Ferramentas da biotecnoloxía:
Para cortar. Os encimas de restricción. Son capaces de cortar o ADN en secuencias específicas, como unhas tesoiras moleculares.
Para pegar. O ADN ligasa. Permite unir fragmentos de ADN queforon cortados por outros encimas.
Para copiar. Os plásmidos. Son pequenas moléculas circulares de ADN (con capacidade de autorreplicarse) que viven no interior das bacterias. Os plásmidos úsanse como vehículos ou vectores en enxeñaría xenética.
Por último descubriuse un método para introducir plásmidos no interior da bacteria Escherichia coli chamado transformación.
Herb Boyer e Stanley Cohenfixeron o primeiro experimento de enxeñaría xenética, ou clonación dun xene, ao introducir información xenética humana no interior dunha bacteria para que esta fabricase proteínas humanas.
2. Biotecnoloxía: fabricación de proteínas:
A partir do nacemento da biotecnoloxía, o ADN xa non só lles interesaba aos biólogos, senón tamén a industrias moi diversas e de grande importancia económica.
O primeiroproduto que se produciu e se comercializou foi a insulina humana (Humulina). A produción de insulina humana no interior de bacterias permitiu prescindir das insulinas de porco ou de vaca que viñan inxectando os diabéticos e que , ao non seren idénticas á humana, poderían producir algún problemas relacionados con reaccións inmunolóxicas adversas.
1. AND dun plásmido bacteriano + ADN procedente...