ingeniero técnico

RESUMO DO LIBRO BRANCO DA EDUCACIÓN AMBIENTAL EN ESPAÑA.

Obxectivo do libro: Promover a acción pro-ambiental entre individuos e grupos sociais cara unha sociedade baseada na sostibilidade en todos os aspectos da sociedade, mediante a potenciación da educación ambiental (en adiante EA) tanto a nivel da administración (sistema educativo), a xestión empresarial e as organizacións cidadás.
Asbases foron acordadas por consenso mediante a participación de amplos espectros representativos de toda a sociedade.
O libro ten dúas partes diferenciadas:
1. A primeira é teórica e explica o contexto no que se desenvolve o Libro, os principios da educación ambiental, os obxectivos do libro e os instrumentos dos que se vale para acadalos.
2. A segunda parte e práctica. Dedicada a os marcos deacción na EA (análise crítico do existente e potencialidades que se manifestan xunto coas acción e recomendacións para desenvolvelas).

PRIMEIRA PARTE

1. MARCO XERAL DA EA

A EA adquire gran importancia a partir dos anos 70 ao tomar conciencia da degradación que estaba a sufrir os hábitats naturais sendo a calidade ambiental un problema.
Oficialmente nace na Conferencia de Nacións Unidassobre o Medio Humano (Estocolmo, 1972).
Dende aquela celebráronse diferentes reunións na que se fixaron contidos teóricos que se atopan vixentes pero pendentes de desenvolver na súa totalidade.
Defínese segundo a definición adoptada no Congreso Internacional de Educación e Formación sobre Medio Ambiente (Moscú, 1987) como:

"A educación ambiental é un proceso permanente no cal os individuos eas comunidades adquiren conciencia do seu medio e aprenden os coñecementos, os valores, as destrezas, a experiencia e tamén a determinación que lles capacite para actuar, individual e colectivamente, na resolución dos problemas ambientais presentes e futuros".

O que se pretende é fomentar a sostenibilidade a través da educación ambiental nunha dobre vertente (aprender sobre o medio e aprenderdo medio) e cunha vocación práctica que axude a resolver os problemas reais a os que nos enfrontamos.

Por “Desenvolvemento sostible” enténdese o desenvolvemento que satisfai as necesidades da xeración presente sen comprometer a capacidade das xeracións futuras para satisfacer as súas propias necesidades.”

A nivel nacional: O marco institucional ven configurado pola Constitución de 1978, apartir de aí as comunidades autónomas poden adaptar e desenvolver a normativa básica, así como establecer medidas adicionais de protección. No nivel inferior as competencias dos municipios establécense na Lei 7/1985 Reguladora das Bases de Réxime Local. Teñen importancia tamén as institucións a nivel superior. No contexto superior ao nacional rexémonos polas normas da UE.

A EA baséase nunhatradición que avoga por unha educación baseada na experiencia do medio e na aproximación do alumnado e ao seu entorno inmediato (“Movimiento de Renovación Pedagógica”) que provén do século XIX. Pasando por diferentes fases: fase de institucionalización durante os anos 80 (xeneralízase a posta en marcha de actividades, programas e equipamentos públicos e privados). A “Ley de Ordenación General delSistema Educativo (LOGSE)” (1990) incorpora a EA como tema transversal dentro do currículo (recoñecemento oficial á actividade do profesorado que da esta materia).
Unha etapa de replantexamento crítico (xa nos 90), esixe criterios de calidade nos programas e actividades e a necesidade de que a educación ambiental chegue a toda a sociedade e afonde na sostenibilidade.
Nos últimos anos fixéronseimportantes avances todos os niveis da sociedade (numerosos programas e actividades, maior “literatura” e materiais relacionados, consolidación dun sector profesional ligado á EA, promoción por empresas privadas e maior protagonismo en conferencias, xornadas e programas) pero o seu alcance é limitado e a súa contribución escasa a la resolución efectiva de los problemas debido a un enfoque moi...