O peregrino ateo

O peregrino ateo
Análisis baixo o modelo de Erving Goffman



O peregrino ateo
01//2012

ÍNDICE
1.- Introdución……………………………………………………. Pág. 2
2.- O peregrino e as súas motivacións………………………. Pág. 2
3.- O peregrino non movido pola devoción o Santo………. Pág. 3
4.- A convivencia do peregrino………………………………... Pág. 5
5.- Situacións diversas………………………………………….. Pág. 7
6.-Conclusións…………………………………………………… Pág. 8
7.- Bibliografía…………………………………………………….. Pág. 9
8.- Anexos………………………………………………………….. Pág. 9

2

O peregrino ateo
01//2012

1.- Introdución: Desenvolvemento no camiño
O Camiño de Santiago é unha ruta que recorren os peregrinos procedentes de
todo o mundo para chegar a cidade de Santiago de Compostela onde se
atopan as reliquias do apóstolo Santiago el Mayor (RODRÍGUEZ, 2010).
O itinerario máiscoñecido é o Camiño Francés, un recorrido repleto de historia,
lendas, arte, paisaxes e espazos naturais diversos e inolvidables. O paso dos
innumerables peregrinos movidos pola fe serviu para todo un desenvolvemento
artístico, social e económico o que comezou a atraer a esta coñecida ruta a
máis xente, en casos xente que so busca unha experiencia máis e non é
atraído por un movemento relixioso,son os peregrinos ateos.
2.- O peregrino e as súas motivacións
Dentro de esta gran atracción que supón o camiño, encontramos diferentes
motivacións que os impulsan a hora de facer esta ruta posto que xa non todos
deciden facela por devoción o Santo, senón que son atraídos por movementos
artísticos, culturais, por coñecer xente ou simplemente como desafío persoal e
enriquecedor.
Todos estescamiñantes preséntannos unha fachada típica do medio no que se
desenvolven, o sentirse como os demais tamén impulsa a vivir este encontro
coa natureza, temos as mochilas, as cunchas coa cruz, o típico bastón...

3

O peregrino ateo
01//2012

O medio no que se desenvolven é tanto fixo como ambulante, por unha parte
preséntasenos o camiño francés, que transcorre sempre polas mesmaslocalidades, tendo como referencia as frechas que guían a dito camiñante, por
outro lado o medio e ambulante xa que ditos peregrinos vanse desprazando,
cambiando de posición de forma continuada e tamén de albergues ou lugares
onde pasar a noite.

3.- O peregrino non movido pola devoción o Santo
Cada día máis persoas van movidas por motivos non relixiosos como dixen
anteriormente. Erving Goffman díque:
“Una región puede ser definida como todo lugar limitado,
hasta cierto punto, por barreras antepuestas a la
percepción. Las regiones varían, naturalmente, según el
grado de limitación y de acuerdo con los medios de
comunicación en los cuales aparecen dichas barreras.”
(GOFFMAN, 2004: 58)

Estes peregrinos están movidos por actuacións que condicionan o devir do
camiño. Por unha partepreséntannos unha rexión dianteira e unha rexión
traseira guiada por unha actuación dramática que os levará a conseguir os
seus obxectivos.
Na rexión dianteira estas situacións serán sinceras ou cínicas segundo a
situación na que se presenten, agora daranse algúns exemplos:


Cando un peregrino se atopa no camiño, o desexo de ser un máis e a
transmisión da unión das personalidades daxente, farán que este
realice unha actuación sincera con continuas axudas os demais
camiñantes reinando una hospitalidade voluntaria. Estes crerán na
impresión que fomenta a súa actuación e sentiranse contentos consigo
mesmo. (GOFFMAN, 2004)

4

O peregrino ateo
01//2012



Á hora de recoller a Compostelá un peregrino pode actuar de moitos
métodos diferentes, xeralmente realizando unhaactuación cínica posto
que se fará pasar por relixioso para obtela. “Si, por sorte fixen dúas veces o
camiño, polo tanto teño a compostelá e o diploma(risas).” (RIVERA,2012)

Na rexión traseira a actuación será en todo caso sempre sincera xa que se
mostra a verdadeira personalidade do peregrino e nalgúns casos as súas
verdadeiras crenzas, non deben ser...