O tránsito dos gramáticos


O tránsito dos
gramáticos.

Marilar Aleixandre.










Este libro relátanos historias moi diversas. Unha situada na Idade Media e outra moito máis actual, pero con algo en común, e é que, a que está basada nuns anos mais próximos a nós, ten un insitente interese sobre a lírica medieval. Na historia que se centra máis na Idade Media é onde se aprecia a sociedade, a cultura, apolítica, a relixíon… da época.
Contexto histórico:
Sociedade: Nesta obra a sociedade era claramente feudal, nos que podemos distinguir claramente os tres estamentos: a nobreza, o clero e o campesiñado. Nesta sociedade, o rei dispoñía moito poder, (era o cumio da pirámide).
No capítulo 3, a partir da páxina 40 en adiante, é onde percibimos ese primer contacto coa sociedade feudal,falándonos dun rei, da nobreza e do pobo.
En moitos momentos faise referencia tamén a relación señor-vasalo, nesta época unha relación fundamental.
Na teoría: O señor cédialle un feudo a un vasalo e ofrecíalle protección militar, e podía ser, á vez, vasalo doutra persona de rango superior. E o vasalo era un home libre que se convertía ens ervidor ou vasalo do señor a partir do momento en que recibía ofeudo. Traballaba a terra, pagáballe unha parte dos seus ingresos ao señor e, ademáis, debía acudir na súa axuda cando este llo solicitaba.
A esta relación faise moi boa referencia na páxina 66 nun diálogo no que se di: “Non teño eu por baixo servir a dona, antes ben non quero outro señor neste mundo”. Pero a pesar disto, na páxina 88 podemos observar como se crea unha revolucion entre os Señorese a Irmandade.
“Neste lances pasaron toda a noite, e outras que seguiron, e de tal forma non asombraba que Francisco desexase ás veces que as revoltas contra os Señores durasen tantos anos como din que levaron as guerras de Francia.
E daquela parecíaque os conxurados nas Irmandades tiñan a Deus e á Fortuna do seu lado, porque conquistaron as fortalezas dos Señores en gran número, e levaron ápicota a tantos financieiros que inzaban os cambios do Reino de Galicia. Así puido escribi-lo cronista que tomaron os ladróns tan grande medo das Irmandades, que un camiñante cargado de diñeiro ben podía marchar descoidado polas máis solitarias sendas.
Pero a Fortuna é mudable, e os Señores preparaban a súa vinganza. Advertido por un mensaxeiro, Mestre Francisco dispoñíase a tornar onde a súapresencia podía ser máis necesaria, pero non quixo emprende-la viaxe sen antes advertir os monxes de Moraime da súa partida”
As Irmandades eran asociacións de campesiños autorizadas pola coroa e destinadas á defesa de intereses comúns.
Na páxina 90 fai referencia a esa guerra dicindo: “sei que os Señores gañarán a guerra, e tomarán vinganza como xa sucedeu hai trinta anos”, e na páxina 91 di que “agran guerra irmandiña estendíase por todo o Reino de Galicia”
Ao fin e ao cabo, na páxina 135 fala tamén sobre esta relación e os impostos que os Vasalos lle tiñan que pagar ao Señor.
Tamén afectou á sociedade a Peste Negra, na que se fai referencia na páxina 60: “Era de mil e CCCC e LXVI anos, vinte días andados do mes de decembro, abateuse a Morte Negra sobre o Reino de Galicia e durou un anocontinuo”. Esto afecta a sociedada pola cantidade de xente que morreu a causa dela e porque moita xente, como tamén se fai referencia na páxina 61, comezou a irse de Santiago, Pontevedra, Toi e Betanzos.
O seu punto máximo foi entre 1347 e 1353, e provocou a morte de 25 millóns de personas (apróximadamente, un tercio da poboación de Europa naquel entón)

Con respecto ao ámbito político, nolibro non se fai a penas referencia, aínda que sí podemos dicir que era unha sociedade na que a Igrexa influía constantemente e tiña moito poder

Sabemos que esta era unha época de monarquía absoluta, e dicir, no había división de poderes.
Noméase tamén a política exterior do gobernó de América na historia de Helena e Anxo que é a que realmente lle dá o título ao libro. Isto ocorre nas páxinas...