Aketzaren bizitza

Esnatu berri nintzen, eta Biltzes doktorea logelara sartu zen.
-Zelan zaude Keisha?-galdetu zion Biltzesek.
-nola nahi duzu ni egotea 82 urteekin eta minbizi honekin? -Bueno jakin beharra duzu,pertsona batzuk zu baino txartoago daudela.
-Hortaz duela 63 urte baino gehigo konturatu nintzen.
Hamar segundoko isilunea dago, eta bitartean doktorea eguneroko pildorak ematen dizkio edalontzi urbatekin.
-Sorpresa bat daukat zuretzat-esaten dio Biltzesek -Sorpesa bat? Ezustean hartu nauzu- zer ote den pentsatzen du Keishak.
-Bai, bisitatzo bat daukazu, eta asko gustatuko zaizu, ziur nago-irribar egiten du doktorea.
Bat batean Hegoa sartzen da logelara. Hegoa neska oso liraina zen bere aitaren oso antzekoa, larruazal beltzara zuen eta begi berdeak zelai irlandar baten modukoa.Keisharengana hurbiltzen da eta besarkada handi bat ematen dio, bere gogo guztiekin.
-Bueno bakarrik utziko dizuet-esaten die Biltzes doktorea.- Logelatik atera eta bakarrik uzten ditu biak.
-Alaba maitea!Oso pozik nago zu hemen egoteaz, bizitza honetan gehien maite dudan pertsonari buruz hitz egingo dizut, zure aita, oso garratsitzua da niretzako zuri hau kontatzea, zure aitari buruzko gauzak jakingodituzu, orain arte ez dakizun gauzak.
-Dena jakin nahi dut ama, nondik natorren, nor zen nire aita kontzaidazu den dena, mesedez.
-Badakit berandu dela hau kontatzeko baina hil aurretik kontatu nahidizut, eta ez zaizkitik egun asko geratzen.
1938ko ekainak 28
Goizero bezala, kiroleko arropa jantzi, eta bi kilometrotara zegoen parkera korrika joan nintzen, asko guztoko nuen parkea zen, erdierdian tanke bat ahatekin zegoen, zuhaitzez beteta zegoen, larunbatero, familiak hara joaten ziren piknika egiteko.

Betiko bankuan eseri nintzen eta bero asko egiten zuenez Regma izozki bat erosinuen soremen dendan, gizon oso zaharra zen, ia ez zuen ilerik, baina begiak itsasoaren urdinekoak zituen. Asko guztoko zuen abestea, eta irratia 94.7 emisorean beti zuen piztuta.

Izozkia amaitu...