analisis

Instant honetatik aurrera ikusten da proiektuaren benetako berezitasuna. Larritasun egoera ikusita Diputazioak Direktore Plana idaztea bultzatzen du, Katedralaren arazoak diagnostikatzeko etaorokorki aktuazio metodoak finkatzeko. Proiektuan barneratutako teknikoak sozietate guztiaren inplikazioa behar du.


Prozesuaren atalik garrantzitsuena lortzen da: monumento eta herritarren artekoelkar-eragina. Larriadiko mugimenduak herritarrak lasaitu zituen, errestaurazio prozesua hasten den momentuan.

 
"El buen resultado de un Plan Director es fruto de un diálogo entre los técnicosconocedores del edificio y los responsables de la Administración Pública -representantes, a su vez, de la ciudadanía-, lo que entendemos por método democrático de intervención." (Plan Director deRestauración)


Horrez gain, jokabideen isurialde bikoitzari ematen zaio garrantzia: hau ez zen errestaurazio arkitektoniko puru bat, azterketa historikoa egingo zen baita. Honek zera esan nahi zuen:azterketa dokumental eta artxiboak, bibliografikoak estilistikoak, tipologikoak, baita zorupeko indusketak eta parametroen irakurketak ere.

Talde bietatik lortutako emaitzak barneratuz, eta interbentziodemokratikoaren kontzeptuarekin, lehentasunezko helburutzat Santa Maria katedralaren karakter paregabe eta errepikaezinaren kontsiderazioa zen, sozial, historiko eta arkitektonikoki ezberdin etapropioa dena.

Lortutako arrakastak partehartze hirukoitz honetan oinarritzen da: arkitektoen teknika, arkeologoen ikertzailea eta, azkenik, gasteiztarren parte-hartzea instituzio politiko etaFundazioaren bidez.

Juan Ignacio Lasagabaster, Diputazio Foralaren Patrimonio Historiko Arkitektonikoko arkitektua eta gaur egungo Fundazioaren zuzendari gorena, lehen hausnarketa bar egiten du:

"(…)un servidor, converso a la arqueología de la arquitectura pero sin perder el norte, como responsable del planteamiento de una estrategia, llegaba al convencimiento de la ineludible necesidad de...