arte 2º bach galicia

VOCABULARIO DE CONCEPTOS E TERMOS ARTÍSTICOS

HISTORIA DA ARTE 2º BACH.

Ábsida: recinto en forma semicircular no que remata un apousento, unha igrexa ou unha nave. Cabeceira da nave central. ( Parte sobresaliente de la fachada posterior de una iglesia).

Altorelevo: escultura realizada sobre unha superficie da que sobresae máis da metade do seu volume.

Aparello almofadado: de sillareslabrados nos que as xuntas están refundidas, moi empregado no barroco. Sillar que está tallado con gran volumen

Aparello de cachotería:pedra grande con forma irregular fara facer muros e valados mampostería pedras unidas con argamasa. Cachoteria muro construido con cachotes, alicerces dunha casa que se fan con cachotes e argamasa.

Aparello de perpiaño : pedra cortada de cantos vivos, enforma de prisma rectangular de 6 caras, usada na construcción de piares e muros ,pedras talladas de forma rectangular unidas en seco. Bloque de pedra rectangular con seis caras sin picar.

Arcobotante: arco que transmite o empuxe das bóvedas a un contraforte situado no exterior do edificio. Moi usado na arquitectura gótica.

Arco apuntado ou oxival :moi utilizado no gótico, formado por doussegmentos de círculo de igual raio e inferiores a un cuarto de circunferencia.

Arco de ferradura: arco formado por unha sección circular maior que a semicircunferencia. É característico da arquitectura musulmá, ainda que xa era usado polos visigodos.

Arco de medio punto: arco formado por unha semicircunferencia. Típico da arte romana e románica.

Arco de faixa faixón: arco que corta a bóvedade cañón en sentido transversal e serve para reforzala.
Queda a maneira de cincha. Tamén recibe o nome de perpiaño.

Arco formeiro: arco que é paralelo ao eixe lonxitudinal da nave dun templo e que comunica a nave principal coas laterais.

Arco peraltado: arco cuxa curva é máis alta que a metade da luz, que é a anchura máxima.

Arco rebaixado: arco cuxa curva é menor que a metade da luz.Arquitrabe: parte baixa do entablamento que se apoia no ábaco.

Arquivolta: moldura que serve de marco á cara frontal dun arco.(conxunto de molduras y ornamentación del frente dun arco). ( románico e gótico)

Baixorelevo:escultura realizada sobre unha superficie da que sobresae menos da metade do seu volume.

Baldaquino:estructura en forma de dosel ( imita á tela) sobre catro apoios.Baptisterio:lugar dun templo cristián onde se atopa a pila bautismal. Fóra da igrexia.

Base:parte inferior dunha columna sobre a que se asenta o fuste.

Bóveda de aresta: bóveda xerada a partir do cruzamento de dúas bóvedas de cañón.

Bóveda de cañón: bóveda cuxa cuberta é unha media circunferencia.

Bóveda de cruz:( a que refuerza a súas aristas cun nervios), bóveda formada por dousarcos apuntados que se cruzan en diagonal formando os nervios, cunha clave común.

Canon:Conxunto de regras que regulan as proporcións da escultura ou da arquitectur, de acordo cun modelo ideal establecido. É propio do período clásico. O canon permite establecer a harmonía entre cada unha das partes dunha obra e a súa totalidade a partir dunha determinada extensión ( módulo, cabeza,etc.).

Capitel composto:orde arquitectónica romana que mestura elementos do xónico ( volutas) e do corintio ( follas de acanto).

Capitel corintio:decorado con follas de acanto en voluta( unha das tres ordes arquitectónicas da Grecia clásica).

Capitel dórico:sinxelo e liso, (fuste acanalado, con arestas de cantos vivos, pertenece a unha das tres ordes arquitectónicas da Grecia clásica).Capitel xónico: volutas decoran su capitel( unha das tres ordes arquitectónicas da Grecia clásica).

Ciborio: torre de planta cadrada ou octogonal que se levanta enriba do cruceiro dun templo cristián para que entre luz.( corpo cilíndrico que sirve de base á cúpula e que descansa sobre arcos torales e pechinas).

Claroscuro:técnica pictórica que consiste no uso de fortes contrastes entre as...