ESQUEMA TEMA 8 HISTORIA

TEMA 8: SOCIEDADE E MOVEMENTOS SOCIAIS NO SÉCULO XIX
1. DA SOCIEDADE ESTAMENTAL Á SOCIEDADE DE CLASES

1.1 A disolución dos estamentos privilexiados
Os estamentos deixaron de existir coa configuración do Estado liberal no s.XIX coas novas leis da igualdade xurídica de todos os cidadáns.
Só había unha categoría xurídica a de cidadáns, aínda que se daban diferenzas sociais establecidas polariqueza. Os cidadáns quedan baixo unha determinada clase social.
A nobreza perde os seus privilexios, pero mantén a súa importancia social, económica e política, feito que lle permite formar parte da nova clase dominante.
O clero coa perda do poder político o clero diminuíu de xeito considerable.
A pesar disto a Igrexa mantivo en españa boa parte do seu poder e influencia social.
1.2 Unha novaorganización dos grupos sociais
As clases sociais son grupos enteiramente abertos aos que se pertence en función das diferenzas que o propio sistema capitalista establece no traballo e na apropiación de riqueza.
Así, a España do s.XX temos dous grandes grupos sociais:
o Burguesía: Posuidora dalgunha riqueza. Dentro desta clase burguesa existían diversos grupos:
• Alta nobreza: Gran propietaria agrícola,tamén estaba constituída por persoas que se enriquecen
• Mediana e pequena burguesía: Empregados de administración, funcionarios, comerciantes e profesionais liberais (médicos, avogados...)
o A clase traballadora: Formada principalmente polos pequenos artesáns, o servizo doméstico, os empregados de comercio e o novo proletariado
A conflitividade de sociedade industrial diferiu de maneira moinotable das formas de rebeldía características do Antigo Réxime. As desigualdades deron lugar a novos movementos sociais (obreirismo e sindicalismo) e ideolóxicas políticas, que reclamaban as melloras salariais e laborais e denunciaban o capitalismo.
2. OS NOVOS DIRIXENTES
2.1 O mantemento da nobreza
o Coa chegada da nova sociedade liberal a alta nobreza española non só non reduciu o seu poder económicosenón que o incrementou. España continuaba a ser un país agrario e a nobreza era a maior posuidora das terras, por iso unha porcentaxe considerable da renda agraria e da riqueza nacional acababa nas súas mans.
o Na pequena nobreza: os fidalgos (abundantes en cantabria e no Norte da meseta) perderon o seu privilexio principal, o dereito á exacción de impostos.
o O poder da nobreza non só proviñada súa riqueza senón tamén da influencia política, xa que pertencían as “camarillas” de palacio que rodeaban a Isabel II.
o A pesar do liberalismo a nobreza conserva a súa preeminencia social.
o A comezos do s.XIX a nobreza comeza a perder parte do seu poder económico e da súa influencia política. Os seus patrimonios agrarios depreciáronse mentres ía ascendendo o poder económico da burguesía.
2.2Os grupos burgueses
O proceso de revolución liberal en España foi conformando unha nova burguesía que estaba ligada aos negocios, ao comercio, á banca e mais ao capital estranxeiro. Esta nova burguesía adquiriu algunhas propiedades a costa dos bens que posuían a Igrexa e os concellos. Desto xeito, pasou a engrosar as filas dos propietarios agrícolas, converténdose en rendeira.
Esta burguesíacontaba coas orixes rexionais diversas: Do eixe norteño, Madrid (centro de operacións e residencia habitual), Valencia...
A burguesía industrial quedou restrinxida a unhas determinadas zonas do país, basicamente Cataluña e posteriormente ao País Vasco. A súa debilidade numérica, o seu escaso poder económico e a súa localización periférica dificultaron que esta desenvolvese un modelo de sociedadeindustrial máis produtivo e menos rendeiro que o da burguesía especulativa ou agraria.
2.3 As clases medias
o As clases medias constituían unha franxa intermedia entre os poderosos e os asalariados. Eran menos do 5% e a súa riqueza era menos que a das clases dirixente e os seus ingresos desiguais e dependían da marcha dos seus negocios.
o O seu desenvolvemento foi ligado ao crecemento urbano e á...