Lalal

> bieganie.pl > Trening
Rytm według Jana Mulaka
18-03-2012Jan Mulak,komentarze: Adam Kleindyskusja [pic]drukuj
Trzeba przyznać, że dziś nie ma takich teoretyków treningu jakim kiedyś byli Arthur Lydiard czy Jan Mulak, którzy wszystko widzieli bardzo kompleksowo, całościowo. Ich teksty są nadal bardzo ciekawe i inspirujące. Poniżej przedstawiamy podejście Jana Mulaka do kwestii rytmu. 

RYTM- SKUTECZNY ŚRODEK KSZTAŁTOWANIA KROKU BIEGOWEGO

Biegu jako czynności naturalnej nie trzeba uczyć. Trzeba go jednak kształtować aby stał się w
pełni skuteczny i ekonomiczny. Im większe zaniedbania ruchowe, ograniczona ruchomość w 
stawach, zaniedbany rozwój mięśni, tym problem ten staje się ostrzejszy. Nie wystarczą dla przywrócenia dziecięcej swobody kroku biegowego ćwiczenia gimnastyczne,czy też bardziej sportowo nazywane ćwiczenia ogólnorozwojowe, aczkolwiek powinny być one pierwszym
etapem usuwania zaniedbań biegowych. 

W okresie poszukiwań skutecznej szkoły biegowej zastosowaliśmy dwa środki kształtowania kroku biegowego, środki, które pozwoliły wychować mistrzów skuteczność i elegancji kroku. Makomaski, Lewandowski na dystansach średnich, a Chromik, Krzyszkowiak zadowalaliwymagania estetyczne największych znawców.

Jednym ze sposobów było wstępne rozbieganie poprzez trucht, który stanowił ponad połowę rocznego kilometrażu naszych długodystansowców. Trucht, najmniej intensywna forma ruchu biegowego odbywa się w rytmie tętna rozruchu, a więc z częstotliwością około 120 kroków na minutę. Pozwala to bez większego zmęczenia wykonać olbrzymią ilość kroków biegowych,co jest pierwszym warunkiem rozbiegania. 

Powyższy akapit jest jednym z bardziej zastanawiających. Bieg (trucht) z częstotliwością 120 kroków był u Mulaka środkiem treningowym stanowiącym ponad połowę rocznego kilometrażu? 120 kroków? Spróbujcie biec takim rytmem zorientujecie się, że jest to bardzo, bardzo powolny bieg. Wg mnie dużo wolniej niż to co wszyscy standardowo traktujemy jako spokojnybieg. O truchcie wg Jana Mulaka pisaliśmy tutaj.


[pic]
Trening rytmowy wymuszający określoną kadencję na obozie Bieganie.pl, sierpień 2011

Trucht jednak ani pod względem intensywności, ani rytmu biegowego nie mógł być elementem bezpośredniego (specjalnego) przygotowania do biegu zawodniczego, pozostając nadal znakomitym środkiem wstępnego rozbiegania. Przy przesadnym stosowaniu tegośrodka ogólnego przygotowania, zwłaszcza przy wykonywaniu dużej ilości truchtu bez zmian rytmu i formy truchtu, zdarzały się wypadki "zaczłapania" entuzjastów jednostajnego truchtu. Ruch ich został zautomatyzowany na zbyt niskim poziomie częstotliwości kroków, oprócz tego zasmakowali oni w minimalnym natężeniu biegowym, w bieganiu skróconym krokiem. Mogli biegać długo, udoskonalili funkcje, byliwytrzymali ale zagubili składową szybkościową biegu. 

Niebezpieczeństwo to wystąpiło zwłaszcza u mało doświadczonych zawodników, nie mających opieki trenerów, którzy wszystkie problemy treningowe sprowadzali do jak największego kilometrażu. Nieliczni trenerzy, którzy biegali z grupą nie dopuszczali do takiego jednostronnego zwyrodnienia truchtu, kształtowali technikę biegu, zarówno poprzez swójosobisty przykład, jak i zwracając uwagę na błędy w technice biegu. Trudno jednak wymagać aby bieganie trenerów z grupą, przyspieszające kształtowanie zawodników było regułą obowiązkową. Zwłaszcza, że nie wszyscy biegający trenerzy obok zapału, poświęcenia, posiadają właściwe wyczucie reakcji na wysiłek swoich podopiecznych i nie zawsze również są dobrym wzorem technicznego biegu. Nie wszyscy więctrenerzy wytrzymują trening z grupą, a niektórzy nawet gdyby byli do tego zdolni, robić tego nie powinni.

A tymczasem sprawa ekonomicznego i estetycznego kroku biegowego (estetyka jest zewnętrznym przejawem jego skuteczności) stała się coraz bardziej paląca, kiedy jako reakcję na przesadne zatruchtanie się zaczęto stosować wiele ćwiczeń siłowych, wieloskoków i skipów, nie zawsze dostosowanych do...