Lectura 2 1
A importancia sanitaria e social da dia bete deriva da súa gran prevalencia. No mundo occidental estímase entre o 2% e o
6% da poboación xeral.
Con base nos estudos epidemiolóxicos,
o número total de diabete mellitus en Ga
licia sería de 191.100 persoas, das que
5.460 serían do tipo I e 185.640 do II. Estes datos complétanse coas investiga cións levadas a cabo porJ. Muñiz e os seus colaboradores na poboación galega entre 40 e 69 anos, onde se conclúe que
o dominio é do 7,5% independentemente do sexo ou do lugar de residencia (urba no ou rural), e que se incrementa signifi cativamente coa idade. Estas porcenta xes coinciden de forma global coas de tectadas en España e no mundo. (Manuel
Sánchez Salorio)
DIADEMA. s.m. l. Fita adornada,xeral mente con pedras preciosas, coa que os reis cinguen a cabeza como sinal distinti vo da súa dignidade. 2. Banda ou fita de corada que se pon na cabeza para suxei talo cabelo. 3. Serie de obxectos de ouro laminados, decorados ou non, que se in terpretaron tradicionalmente como ador nos para a cabeza. Non obstante, esta ter minoloxía agrupa mostras da ourivería de distintas épocas,xa que se pode falar de bandas de ouro laminadas para o calcolí ticobronce antigo ou do grupo de diade mascinto relacionados coa ourivería cas trexa. Estas bandas contextualízanse na Península Ibérica nos tempos do calcolí tico, normalmente formando parte de en xovais funerarios. No noroeste aparecen, ás veces, acompañados doutros utensilios de ouro, como no caso de Cícere (SantaComba, A Coruña) ou mesturados con obxectos de cobre do enxoval típico cam paniforme, como en Vilavella (As Pontes de García Rodríguez, A Coruña). Poden presentar decoración, como o da cista da Quinta da Água Branca (Vila Nova de Cerveira, Portugal), que ademais apare ceu colocado cinguindo o cranio da per soa enterrada.
Son pezas feítas a partir dunha forma ou
Lingote fundido, quedespois se moldea para conseguilo laminado de ouro. A continuación recórtanse os bordos e, ás veces, decóranse mediante repuxado. Por esta época aínda non se empregaban as
aliaxes, polo que resultaban pezas de ouro de gran pureza, posiblemente de orixe aluvial.
Os denominados diademascinto castre xos definíronse como un grupo de pezas de estrutura laminar e de forma preferen tementerectangular, que inclúen nos seus extremos sistemas de peche ou sus pensión, compostos por aneis ou gan chos, que poden incorporar, ademais, dis tintos corpos omamentais (de filigrana ou elementos plásticos soldados). Ademais,
o ouro pode estar aliado e present¡ir cer tos contidos en cobre ou prata. Interpreta ronse como adorno para a cabeza ou para a cintura e, dada a fraxilidade daspezas,
tense proposto a posibilidade de que se colocaran sobre un soporte téxtil ou de coiro. En conxunto, constitúen un dos ti pos máis representativos e controvertidos da ourivería castrexa, xa que aínda que algúns investigadores defenden a súa pre senza na época céltica, os escasos contex tos arqueolóxicos dos achados remiten á plena romanización. Ata o de agora coñé censesoamente oito exemplares, todos eles procedentes da área galega e asturia na. As decoracións están feitas normal mente con motivos xeométricos, agás as dos exemplares de Ribadeo e Piloña, cun ha decoración figurada da que se teñen feito diferentes lecturas. (Beatriz Comendador
Rey)
DIALCABO. Aldea da parroquia de San Fiz de Monfero (San Fiz), concello de Monfero (A Coruña), que ten7 habitantes e dista 2 quilómetros da capital municipal.
DIALECTOLOXÍA. sf Parte da lingüís tica que estuda os dialectos. Contextualización. A lingua distancia
da galaicoportuguesa, que naceu do latín
falado na Gallaecia, deu orixe a
Regístrate para leer el documento completo.