Los transplantes y las células madre

CMC

1. A LEXISLACIÓN ESPAÑOLA.

• Establecemento da chamada morte encefálica como definición científica, legal e ética do concepto de morte do individuo.
• Respecto á vontade do falecido encanto a doar ou non os seus órganos.
• Necesidade de que o diagnóstico de morte se faga por un equipo de médicos independente do de transplante.
• O carácter altruísta da doazón e a noncomercialización dos órganos.
• Garantía de anonimato do doador.
• Aplicación de criterios médicos para a distribución dos órganos dispoñibles entre os enfermos que están á espera.

2. QUE PROBLEMAS PRESENTAN OSTRANSPLANTES.

Transplantar é substituír un órgano ou tecido enfermo por outro que funcione axeitadamente. O transplante presenta tres graves problemas:
• Rexeitamento inmunolóxico: o noso sistemainmunolóxico ten a capacidade de distinguir o propio do alleo, se os glóbulos brancos detectan algo estraño intentan destruílo. É imprescindible que doador e receptor sexan compatibles, no casocontrario o rexeitamento pode ocasionar a morte. Para evitar o rexeitamento empréganse inmunosupresores que reducen a capacidade de resposta do sistema inmunolóxico.
• A escaseza de órganos dispoñibles.
•A imposibilidade técnica de obter determinados órganos e tecidos. Algúns órganos, como o cerebro e en xeral, o tecido nervioso, é imposible obtelos e transplantalos. Nun futuro próximo probablementese conseguirá pola medicina rexenerativa (utilización de células nai co obxectivo de rexenerar calquera tecido ou órgano sen provocar danos no enfermo).

3. TIPOS DE TRANSPLANTES.

•Autotransplante: doador e receptor son o mesmo individuo, non hai rexeitamento.
• Isotransplante: doador e receptor son xemelgos idénticos, non hai rexeitamento.
• Xenotransplante: doador e receptor son deespecies distintas, existe risco de rexeitamento.
• Alotransplante: doador e receptor son da mesma especie pero non son xeneticamente idénticos, existe risco de rexeitamento.


4. A REPRODUCIÓN...