Obra de navidad para niños (en gallego)

OBRA : NAVIDAD

Pregoeiro: Miñas donas e meus señores, amigos todos de Artes, chegou o Nadal, chegou o tempo de soñar, e por iso están vostedes invitados a soñar durante un pouquiño de tempo .... Actor 1: ¿Chamabame? (entrando dende o fondo case chillando) Pregoeiro: Non, nombrabache a toda a parentela. Estaba ensayando para a representación do Nadal, ¿Onde estabas? Actor 1: Estaba na casa doRamón, fun por pintura verde, senón esto vai parecer un velatorio, e nada, non tiña. Actor 2: O Ramón levou para a súa casa todo o material e a maquillaxe que sobrou da representación do ano pasado. Actor 3: Pois, non me extraña que non lle quede nada, porque a súa muller pintase moito. Pregoeiro: Bueno, deixade de darlle o pico, e poñédevos a faena, esto é unha casa de tolos, como non espabilemosnon nos vai a dar tempo de acabar. Xosé e María: ¡ Bo día, señor! Pregoeiro: ¿Bo día! Xosé : ¿É aquí onde se vai facer un nacemento?

Pregoeiro: Si señores, aquí mesmo; e eu son o encargado de anuncialo e de que todo saia ben, así que sí queren velo pódense poñer por aí, entre o público. María: Non, é que nos somos Xosé e María, e vinamos para o nacemento. Pregoeiro: ¿Vostedes son Xosé e María!¿Non me fagan rir! Xosé: Que si rapaz que o somos. E logo, ¿non temos pinta deso? Pregoeiro: ¡Ai! Eu non sei nada. Se vostedes dín que son Xosé e María, seranno, pero ter non teñen pinta deso. Pero ben, poñanse logo aí, sentadiños, pero ¿e o neno? Porque vostede nin está embarazada, nin trae neno. María : ¡O neno! Nos non sabemos nada do neno. Pregoeiro: ¡O que nos faltaba! ¡Un nacemento sinneno! Cando o sepa o cura vaille dar algo, e a xente tamén, a xente non lle gusta ver un nacemento sen neno, Xosé: Pois nós non sabemos nada. Pregoeiro: Bueno, bueno,.... Anxo: (Entra saltando e bailando dando voltas o redor do Pregoeiro) Son o anxo do Señor E traio unha grande noticia hai paz en toda Galicia.

Pregoeiro: ¡Eh.. eh..! un respeto... Non ve vostede que estamos nunha Igrexa e que imosrepresenta-lo nacemento. Anxo: Pois por iso, eu son o Anxo, Pregoeiro: Machiño, esto non hai que no entenda; primeiro Xosé e María que non traen neno, e agora un anxo medio tolo. Actor 1: Tranquilo, home, tranquilo, todo se ha de ir amañando. Pregoeiro: Tranquilo, tranquilo, pero como queres que estè tranquilo ¿Onde están os pastores, onde? ¡Dimo! Actor 2: Os pastores, non han de tardar, a mindixeronme que ían a vir. Pastores: Os pastores estamos aquí. Pastor 1: Eu son Pastor 2: Eu son Pastor 3: E eu son Pregoeiro: ¡Non me tendes pinta de pastores! (Da unha volta ó redor deles)¡Non me tendes pinta de pastores! Pastor 1: Ai, pois sómolo. Pastor 2: Estabamos na casa, vendo a TV e vimos un anxo que nos dixo que era tempo de soñar.

Pregoeiro: ¡Non será este toleirán! Pastor 3: ¡Esemismiño é! Pastor 2: Pois como che ía dicindo, como o anxo nos dixo que era tempo de soñar, nos puxémonos a soñar. Pregoeiro: ¡Como que a soñar! Pastor 1: Si eso, a soñar, a soñar, ¿Ti nunca soñaches? Pregoeiro: Algunha vez sí. Pero durmindo, e ás veces son cousas que non se che poden contar. Pastor 3: Pois tamén se che pode soñar esperto, Os que non soñan espertos non valen para vivir, nin paracelebra-lo Nadal. Pregoeiro: Ben, ben menos historias. Soñastes ¿e qué? Pastor 2: Pois soñamos e viñamos agora traer aquí os nosos soños ó neno para face-lo nacemento. Actor 3: Pois vides mal, aquí non hai neno, asi que podedes ir para outro sitio onde o haxa. Pregoeiro: ¡Ti cala! ¡Ainda que tes razón! E ahora, ¿que fago eu con estos señores? ¿A quen lle regalan os seus soños? Pastor 1: A quen llo imosregalar ¡A xente! A ver ti toma este soño. Pastor 2: Eu tamén reparto soños.

Pastor 3: E eu tamén. Pregoeiro: Pero a ver, ho ...... que esto non ten xeito. Aquí ninguen se entera de nada. (Berrando) ¡Así ninguén se enteira dos vosos soños.! Xosé: Pero que os lean. Pregoeiro: Calade, logo, todos. A ver ti, ¿cal é o teu soño? ........... E ti .,.... (E asi vai repasando os soños todos) Pastor...