Plan De Empresa

PLAN BÁSICO DE NEGOCIO
PLAN DE NEGOCIO DUN PROXECTO A PEQUENA ESCALA PARA EMPRENDEDORES ARTESÁNS E COOPERATIVOS

Consideracións previas.
1.- No emprendemento a pequena escala os resultados dependen do recorrido: cada cliente abre unha alianza posible e dependendo do cliente as cousas serían distintas.
2.- Todo proxecto é un programa de traballo, unha aposta de esforzo-resultado, nun prazoaceptable de entre 6 e 9 meses.
3.- Todo proxecto inclúe a apertura dun diálogo orientado a clasificar obxectivos, a limitar esforzos e a calendarizar os resultados esperados. Para elo hai que aportar sobre todo claves de comercialización e, se é posible, axenda tanto para o contraste como para a incorporación ao mercado.

Primeiro paso.
Os que somos?
Ata onde estase disposto a chegar cada un?Clarificación da pirámide de compromiso:
-quen coñece o proxecto?
-quen, destes, manifestou que lle gusta ata o punto de apoialo nunha conversa con terceiros?
-quen, dos que lle gusta, implicaríase máis, colaborando ou traballando nel?
-que, deste último grupo, forma a matriz do proxecto? A súa demos?
Consideracións sobre o demos do proxecto.
A demos é o conxunto de persoas, claramentedefinido, á que se circunscriben os dereitos de decisión, deliberación, representación e electibilidade nunha comunidade determinada. É a listaxe de membros plenos dunha comunidade política.
Son aquelas persoas que se recoñecen como iguais para todo o que supoña tomar decisións que afectan ao proxecto empresarial. Cada un acepta que cada un dos demais poida tomar en solitario decisiónsestratéxicas, inda sabendo que pódese equivocar.
A persistencia na interacción distribuída dentro da demos, acaba xerando identidade e, por conseguinte, comunidade. Neste caso, comunidade de socios.
No deseño deste “nos” distínguense tres tipos de emprendimentos a pequena escala:
1.- Os contextuais: baseados nun coñecemento particular e unha perspectiva sobre o mundo común. Son as empresas “ideolóxicas”,nas que o valor depende dese coñecemento e esa mirada característica. En xeral son aqueles cuxo traballo está orientado cara o social máis que cara a produción de obxectos ou servizos estandarizados, como por exemplo as consultarías. Aiquí hai que distinguir claramente entre socios e colaboradores.
2.- A plataforma: a empresa é unha mera plataforma para a facturación dos membros en rede, cuxosnodos son autónomos. Aiquí, o “nos” ten que estar limitado a aqueles que pensan no proxecto como unha dedicación en si mesma e non como unha empresa “provedora de clientes para si”: hai que comercializar, administrar, controlar a calidade do traballo realizado, asegurar prazos, etc.
3.- A cadea de montaxe: en procesos complexos, distintos equipos asumen distintos obxectivos e momentos deprodución, ou sexa, unha plataforma onde os suxeitos son equipos en vez de persoas individuais. Aiquí, a formula é encarar estes proxectos como un feixe de modelos diferentes no que cada equipo ou subproxecto responde as preguntas e define o seu demos e o seu plano de negocio, discutíndose logo en conxunto o proxecto global ata atopar o encaixe óptimo de cada peza, que incluiría tamén a forma xurídica quetoma cada un e a súa relación dentro do conxunto.
A demos implica un alto grao de identidade porque basease no principio de indiferenza: considerarse parte dunha demos significa que se é indiferente sobre quén dos outros membros realiza calquera tarefa de representación ou administración da comunidade, inda que afecte a propia seguridade e benestar.
A demos así, implica non só identidade, se nontamén confianza, entendida como a expectativa de que, por haber contextos comúns, experiencias comúns, se xera un coñecemento similar.
Polo tanto nunha comunidade ten que haber interacción prolongada no tempo, se non, non hai xeración de confianza. A confianza é compartida, é real, cando existe indiferenza de que socio dentro da demos fai a tarefa.

Segundo paso.
Que se quere ser para os...