Platón

PLATÓN (S.V-IV a.C.): filósofo ateniense que viviu nunha época de declive político e militar da cidade, pero dunha hexemonía cultural. A cidade sofre a Guerra do Peloponeso contra Esparta e a derrota nesta. Esparta abole a democracia e impón o ‘Goberno dos 30 tiranos’ , quenes comezaron unha gran represión contra os demócratas e intentaron implicar a Sócrates, mestre de Platón. Sócrates acabasendo condenado a morte polo que Platón abandonará as aspiracións políticas, reixeita a oligarquía e democracia como forma de goberno ao que lle buscará solución a través da filosofía: un goberno formado por filósofos sería o único capaz de funcionar xustamente.. Trala súa viaxe á Magna Grecia e contacto cos Pitagóricos, volve a Atenas onde funda a “Academia” e comeza a súa obra trala morte deSócrates. O ambiente cultura é o dos sofistas e a fª orientáse cara o terreo político-moral e do coñecemento, linguaxe, educación.. polo que Platón négase a que a fomarción ético-política dos cidadáns este en mans destos, polo que intenta delimitar a figura do verdadeiro político.
* Temas de introducción:
* Formación das polis gregas.
* Antecedentes presocrático: Heráclito, Parménides eAnaxágoras.
* Os sofistas e Sócrates.

1. OBRA DE PLATÓN.
A obra de Platón pode dividirse en: escritos de xuventude, constituídos polos diálogos de Sócrates; escritos de madurez, nos que aparece Sócrates (‘A República’, ‘El banquete’, ‘Fedón’, ‘Fedro’); etapa de crises, tras intentar establecer o seu sist. político varias veces en Siracusa, nos que fai unha crítica a súa teoría das Ideas(‘Parménides’); e por último, etapa de vellez, na que decepcionado deixa o tema da política que comeza a tratar a cosmoloxía, (‘Timeo’).
2. “TEORÍA DAS IDEAS” DE PLATÓN:
Platón afirma a existencia de dous mundos, é dicir, unha teoría de realista e dualista (dualismo ontolóxico) na que se presentan 2 mundos distintos e contrapostos:
a) Mundo sensible: É o que captamos a través dos sentidos. Asrealidades son materiais, nacen e morren. Estas deveñen pois están sometidas ao ‘devir’, é dicir, están en continuo cambio e son realidades múltiples xa que de cada realidade existen múltiples individuos.
b) Mundo intelixible ou das Ideas: É o que captamos a través da intelixencia. As realidades son inmateriais, eternas, únicas e inmutables (non cambian) e son chamadas ‘eidos’, mundo idético.As ideas para Platón non significan ‘concepto’ senón ‘substancia’ (verdadeiramente existente e real).
Platón fala de imitación entre os dous mundos (as realidades do m.sensible son copias das do m.intelixible) e participación (establecendo unha relación entre ambos mundo) de forma que o as realidades do mundo sensible son meras compias ou reflexos das do mundo intelixible.
Establece a relaciónentre as ‘ideas’ e as cousas do mundo sensible, polo que considera as ideas como:
1) Modelos: patrón ou modelo das cousas do mundo sensible, xa que están son unha simple copia ou imitación. Copias das ideas poden mostrar pluralidade.
2) Esencias das realidades do m.sensible: o que fai que unha cousa/ser sexa esa e non outra. É única e común para tódolos individuos da mesma especie.
3)Criterios de valoración das realidades do m.sensible: patrón polo que podemos valorar as realidades (tendo a idea de belleza, poderemos saber que é + ou – bello; tendo a idea de xustiza, poderemos saber que é + ou – xusto). De feito para Platón non existe o negativo, senón as ideas menos boas.
4) Auténtico obxecto de coñecemento: pois as realidades do m.sensible só son copias, para coñecer haifacelo coas ideas.
5) Causa das realidades do m.sensible: para que exista certa realidade no m.sensible, ten que existir necesariamente dita Idea no m.intelixible.
Platón é impulsado a elaborar a teoría das Ideas por 3 motivos ou intencións:
1) Ética: frente ao relativismo moral os sofistas, Platón defende uns valores absolutos (Ideas) que garanticen o coñecemento e xustifiquen a...