Reflexion sobre la escolarizacion de niños menores de 2 años (euskara)

2 URTEKO HAURREN ESKOLATZE OROKORTUARI BURUZKO ERREFLEXIOA



1. Zertaz ari da F. Cabaleiro “integrazioaz” hitz egiten duenean?

F.Cabaleiro,haur eta nerabeen psikiatria eta psikoanalisiaren panoramako pertsona esanguratsuenetarikoak dugu.Egindako ikasketak askotarikoak ditugu: zerbitzu pedagogia-medikuko formazioa jaso zuen, Haur Psikiatria eta Psikoterapiako titulua jasoz.Baita ereHaur-psikoanalisiko formazioa jaso zuen Suitzan egon zen bitartean.
Espainiara bueltan zenbait seminario ematen ibili da, haur eta nerabeen Psikiatra eta Psikoterapeutei zuzenduta, baita ere Espainiar haur eta nerabeen Psikiatria eta Psikoterapiako elkartearen kide sortzaile da.
“Integrazio” hitza erabiltzen duenean, haur txikiaren adaptazio prozesuari erreferentzia egiteko da, zeinetan orainartegurasoengandik (amarengandik batez ere) jasotako zaintzak beste pertsona edo erakundeen esku geratzen diren.
Integrazio honen barruan “problematika” deritzon aspektu batzuk izendatzen ditu, (5 hilabete-3 urte tartean) arrisku alderditzat jotzen dituenak,horregatik azpimarratu egiten du oinarrizko prebentzioaren garrantzia.


2. Zein da, bere ustez, osasun mentalaren profesionalen ardura haurrengarapen psikikoa dela eta?

Cabaleiroren ustez, garrantzi handikoa da haur osasun mentalaren profesionalen erantzunkizuna profesional ezberdinak sentzibilizatu, informatu eta laguntzerako orduan, haurren mundu psikikoarentzako erreflexio eta lantze espazioak faboratuz.
Kasu honetan, erreflexio hau 2-3 urte tarteko haurren eskola- “integrazio”aren inguruan egiteko asmoa du.
Ideia hau gizarteangertatzen ari den aldaketa garrantzitsu baten ondorioa dela esan dezakegu: gurasoak euren seme-alabak gero eta adin goiztiarretan uzten dituzte beste pertsonen ardurapean.



3. Zeintzuk dira F.Gonzaez eta X.Tapiaren “eskolatze masiboa”ri buruzko zalantzak?

Interesa finkatzen dute batez ere 2-3 urteko haurrengan, gertatzen ari den fenomeno berria dela eta, ez hainbeste haurtzaindegietako“integrazioa”ri begira, 2 urteko haurren eskolatze-masiboari dagokionez baizik.
Gai honen inguruan sortzen diren zalantzak ondorengoak dira:

·Eskola, gaur egun erakunde gisa 2 urteko haurrak hartzeko prestatuta eta moldatuta dagoen.
·Eskola ,gaur egun egituratuta dagoen moduari begira, haur hauek hartu eta eskolatzeko funtzioa duen.Baita ere bateragarria den egungo eskola-erakundeen identitateahaurren ezaugarri psikobiologikoekin.



4.Ikerketak kontuan hartuz, eskolatze goiztiarrak (precoz) dakartzan abantailei buruz, zein ondorio atera daitezke?

Ikerketa honen arabera, eskolatze goiztiarrari dagokionez, ondorengo ustezko abantailak(beti ere ustezkoak) batu dira: abantaila soziala, abantaila pedagogikoa eta abantaila psikologikoa.

Abantaila sozialari dagokionez, oso zabaldutadago “gero eta goizago eta denbora gehiagoz eskolatzea, gero eta hobe” idea, batez ere inguru sozial eta kultural gutxietsituetako haurren kasuan.

Dena den, eskolatze politikak ez dituzte ezberdintasun sozialak orekatzen, izan ere, eskolatze adina alde batera utziz, eskola ezberdintasunak handituz doazelako maila sozialen arabera.
Baita ere , autore batzuen uztetan , termino orokorretan,haurren erdia aurrerapenak egiten dituzte eskolan 2 urterekin baina baita ere beste erdiarentzat, traumatismo bat suposatzen du, zeinengandik indarberritzea kostatzen zaie.

Abantaila pedagogikoaren arabera ez dago ezberdintasun handirik garapenean eskolatuak izaten diren 2 edo 3 urteko haurren artean, baina bai 3-4 urteko haur eskolatu edo ez eskolatuekin.
Zaintza kalitate txarrekoa denean, ezezkoondorioak suertatzen dira argi eta garbi garapen kognitiboan eta lengoaian.
Zentruetan,hau da, zaintza extra-parentalean, pasatzen den ordu kopurua garrantzi handikoa da.

Abantaila psikologikoen arabera, emaitzak oso ezberdinak eta kontraesankorrak dira:

Ikerketa batzuen arabera , taldeetan zaindutako haurrak onura psikologikoak izaten dituzte beti ere ordu kopuru batzuen arabera (30...