RESUMEN AIRE NEGRO

AIRE NEGRO, Agustín Fernández Paz
1) Narrador, Víctor Moldes: decide relatar uns sucesos que leva intentando esquecer e non pode dende hai 3 anos para así liberarse. 12-09-1999, 32 anos, empeza a traballar na Clínica Beira Verde, centro psiquiátrico no Baixo Miño. Xa dende pequeno fascinado por psiquiatría (lera libros). Excelentes notas e resultados na Uni. Clínica: excelente reputación,situación, instalacións...con dous famosos especialistas a cargo. Montenegro: o contrata non por currículo ou notas, pero por interese e paixón por facetas da vida. Dr. Moldes agradado. Chegan a corredor escuro, blindado, muros... e con celas. Montenegro di: pensados para albergar enfermos violentos ou con tendencias suicidas, todas valeiras menos 1: Laura Novo, 31, guapa, pelo roxo, 3 meses e senprogresos. So escribe o seu nome en folios (cámaras). Os seus ollos expresivos: desacougo e angustia. El se interesa, entón Montenegro: benvido á clínica, esta é a súa primeira paciente.
2) Estando o doutor admirando a súa habitación e as vistas, lle chega historial de Laura Novo: biografía, doc. complementarios e datos de evolución e un libro escrito por ela (sorprendido). Biografía: naceuPontedeume, 1968, pais + irmán, de moza en Coruña e despois Madrid. Licenciada en Periodismo e CCSS. Moitos traballos de certa importancia, algúns libros sen moito éxito. Vivía soa. Pai + irmán se distancian, nai morre. Había un ano, volvera a Galicia sen explicación. Accidente: raio cerca e causoulle un shock, no hospital, onde diagnostícanlle as 1s anomalías psíquicas (angustia). Última parte moi escasa.Non cadraba o do raio e llo di a Montenegro, el de acordo, di que para disimular porque non saben o que lle pasa, especialmente dende que chegou a Galicia.
3)Le os relatos de Laura, bastante frouxos; pero dende punto de vista clínicos moi útiles. Laura falaba do poder dos libros e da literatura. Inventa terapia nova: vai á cela de Laura e mentres ela escribe el le sen parar. De cando en cando,espasmos, crise de ausencia, e logo segue a escribir. Así 3 días, ó cuarto empeza a reaccionar. Mañá seguinte: leva libros de Grimm e outros contos fantásticos (que espertan ganas de vivir) e le en voz alta. Ela escoita. Pouco a pouco colle confianza, senta cerca del. Entón el comeza a ler novelas en vez de contos (Illa do Tesouro, Gabriel G M...) e un día, sen parar de ler, vai ó xardín dasbuganvíleas, ela o segue (lugar para meditar) Mellora, aunque aínda ten algunha crise. Le entón unha novela que fala da historia de amor dun escritor, ela bágoas e di: tamén eu escribía (1ª), e botouse a correr cara a cela.
4) Laura vixiada constantemente, pero agora en habitación. Xa fala co doutor cando este lle está a ler, pero monosílabos e frases cortas, a veces conversan, ela colle confianza. Eladi que non se lembra do que aconteceu dende que chegou a Galicia. Tampouco lembraba os soños, pero pesadelos, así que o doutor quere ver: se axita e berra, a esperta e pregúntalle: pasadizo sen fin, ó fondo luz fosforescente, quedaba cravada o chan, con medo a seguir, a luz fosforescente medraba e iso causáballe pánico e berraba (típico). Decide en vez ós xardíns, ir a vilas do Baixo Miño ou ataPortugal. Un día en Caminha (P), comendo lumbrigante, outra crise, rostro de terror e se desmaia. Logo non recorda nada. Outro día en Santa Tegra, van ó museo arqueolóxico, ela regálalle un colgante que hai levar sempre con el. Contemplando unha laxe, pega un grito e escapa. A atopan, pero durante 3 días non fala. Ó terceiro volve a falar con moita naturalidade. Van ó pavillón das buganvíleas ecóntalle como vai recordando o que lle aconteceu aínda que non o pode expresar. Deciden que o escriba, ela primeiro medo a lembrar, logo acepta.
5) Narradora: Laura. Conta o que lle aconteceu para abandonar Madrid e vir a Galicia. Temor a inicia-lo relato. Verán de 1998. Van pasa-lo verán ó chalé de Marbella dos pais de Miguel (noivo dende hai dous anos). Vacacións horribles. Profesionalmente:...