Teatro isabelino
ÍNDICE Contexto Histórico Social
EVOLUCIÓN
OS INICIOS
SALAS PÚBLICAS E PRIVADAS
ESCENOGRAFÍA, DECORADO E ADEREZOS
DECORADO VERBAL
VESTIARIO E CARACTERIZACIÓN
MÚSICA E EFECTOS
INTERPRETACIÓN
CONTEXTO HISTÓRICO-SOCIAL
A Inglaterra dos séculos XIV e XV tentou consolidarse como país definindo claramente os seus dominios peninsulares. O territoriosque lles interesan aos ingleses para ensancharse son: Gales, Escocia e Irlanda, que no se incorporan a coroa no 1536, 1603 e 1801, respectivamente. Neste último caso só o que coñecemos como Irlanda do Norte. Esa idea de expansión condúceos ás costas francesas, dando lugar á Guerra dos Cen Anos de 1337 a 1453. A situación era favorábel aos ingleses, ata que Juana de Arco mudou os acontecementoscoas victorias de Orleáns (1428-1429). A derrota provocou que Inglaterra se abrise a ultramar, dando lugar ao inicio do predominio inglés. Inglaterra chegaría a converterse nunha potencia marítima mundial grazas á labor dos navegantes como Francis Drae e Martin Frobisher.
Con Isabel I (1558-1603) o país consegue un período de gran prosperidade co despegue do capitalismo industrial apoiado por unforte incremento da poboación. Por outra banda o contrabando de escravos e a riqueza dos navíos ingleses dotou de gran actividade aos navíos ingleses e como consecuencia xurdirá unha gran industria metalúrxica que dará lugar ao gran mercado financeiro de Londrés, beneficiando á corte, e a nobreza e perxudicando ao campesinado. A Bolsa Real é inaugurada no 1566 e a Compañia Británica das Indiasconstitúese no 1600.
Polo que respecta ao teatro evoluciona debido aos movimentos renacentistas que se dan nesta época en todas as artes e que implican unha necesidade de afondar e coñecer dun xeito diferente.
EVOLUCIÓN
O teatro inglés experimentou un cambio gradual, desde os intermedios e moralidades evolucionou cara formas máis realistas. O teatro alegórico no que se daban contrastes detono, linguaxe e representación, deixa paso a unha serie de personaxes tipificados ( O Vicio, o Tolo)
Unha obra característica é The four P's, chamada así porque as súas catro personaxes comezan con P. Nela caricaturízanse os falsos traficantes de indulxencias e perdóns de ultratumba e finaliza cun sermón. Se ben a súa estrutura é medieval, no tono, temática e personaxes constitúe un precedenteda comedia inglesa.
As moralidades. Exposición ideolóxica. Os personaxes alegóricos ( A morte, O Coñecemento, o Amor) convértense noutros portadores da política da monarquía cunha acción dinámica e amena.
Drama histórico: No pasado da propia historia nacional búscanse as raíces da súa identidade e a xustificación dos feitos recentes, converténdose nun instrumento de instrución e propaganda.As crónicas (1577) de Holinshed serán unha fonte de inspiración para os dramaturgos. Exemplo significativo é Jonh Bale quen coa súa parábola histórica converte ao rei Xoan nun mito dramático polo feito de terse oposto no seu tempo a autoridade do Papa.
As obras denunciarán ao Papado, aos clérigos rebeldes ao anglicanismo, a resistencia de Escocia, a relixión católica... Ao contrario durante operíodo de María Tudor, algún dramaturgo servirá á causa católica.
Crónica: Os autores de crónicas desfiguraban a realidade para adaptala á escena e para ensalzar a súa raíña en oposición a outros gobernantes. Alimentaron o patriotismo inglés e o renovado sentido de poderío nacional que ncaeu da guerra fría con España. Mascarada: Foi Xacobe I instigado por Ben Jonhson e Iñigo Jones quen puloupo este xénero. É unha forma de entretemento cortesán festivo celebrado normalmente en palacio e desenvolvido anteriormente en Italia. Os personaxes eran case todos mitolóxicos ou alegóricos. Usaban a música e a danza, o canto e a interpretación cunha elaborada escenografía e vestiario que podían ser deseñados por un arquitecto de renome. Iñigo Jones deseñou un mundo novo de figurinos simbólicos...
Regístrate para leer el documento completo.