Xogos

O XOGO
Definición:
O xogo é unha actividade que se utiliza para a diversión e o disfrute dos participantes, en moitas ocasións, incluso como ferramenta educativa. Os xogos normalmente diferéncianse do traballo e da arte, pero en moitos casos estos non teñen unha diferencia demasiado clara.
A primeira referencia sobre xogos que existe é do ano 3000 a. C. Os xogos son considerados como parte deunha experiencia humana e están presentes en todas as culturas. Probablemente, as cóxegas, combinadas ca risa, sexan unha das primeiras actividades lúdicas do ser humano, ao tempo que unha das primeiras actividades comunicativas previas a aparición da lingua.
O xogo é unha actividade inherente ao ser humano. Todos nós aprendimos a relacionarnos co noso ámbito familiar, material, social ecultural a través do xogo. Trátase dun concepto moi rico, amplio, versátil e ambivalente que implica unha díficil categorización.

Etimoloxía:
Etimolóxicamente, os investigadores refiren que a palabra xogo procede de dous vocablos en latín: "Iocum y ludus-ludere". Ambos fan referencia á broma, diversión, chiste e sólense utilizar indistintamente xunto ca expresión actividade lúdica.Características do xogo:
O xogo é unha actividade libre, é decir, un acontecemento voluntario no que ninguén está obligado a xogar.
Localízase nunhas limitacións espaciais e nuns imperativos temporais establecidos de antemán ou improvisados no momento do xogo.
Ten un carácter incerto. Ao ser unha actividade creativa, espóntanea e orixinal, o resultado final do xogo fluctúa constantemente, o que motiva apresencia de unha agradable incertidumbre que nos cautiva a todos.
É unha manifestación que ten finalidade en si mesma, é gratuita, desinteresada e intrascendente. Esta característica é moi importante no xogo infantil xa que non posibilita ningún fracaso.
O xogo desenrolase nun mundo aparte, ficticio, alexado da vida cotiá.
É unha actividade convencional, xa que todo xogo é resultado dun acordosocial establecido polos xogadores, quenes diseñan o xogo e determinan o seu orden interno, as suas limitacións e as suas reglas.

Polisemia:
A propia polisemia do xogo e a subxectividade dos diferentes autores implican que calquera definición sexa mais un acercamento parcial. É imposible de definir en términos absolutos, e por elo as definicións describen algunhas das súas características. Entreas conceptualizacións mais coñecidas apuntamos as seguintes:
- Huizinga (1983): O xogo é unha acción ou ocupación libre, que se desenrola dentro duns límites temporaies e espaciaies determinados, según as reglas absolutamente obligatorias, aunque libremente aceptadas. Unha acción que ten fin en sí mesma e vai acompañada dun sentimento de tensión e de alegría.
- Gutton, P (1982): É unha formaprivilexiada de expresión infantil.
- Cagigal, J.M (1986): Acción libre, espóntanea, desinteresada e intrascendente que se efectúa nunha limitación temporal e espacial da vida habitual, conforme a determinadas reglas, establecidas ou improvisadas e no cal o elemento informativo é a tensión.

Evolución histórica:
No paleolítico, a presencia do xogo dáse por descontada polos antropólogos, xa que asua natureza é inherente aos primates. O home do paleolítico comeza a crear, a través do xogo, unha serie de manifestacións culturais cada vez mais complexas; como o dereito, a moral, etc. De esta forma o xogo convértese nunha faceta moi importante non solo polo que conleva de beneficio psíquico e físico para o ser humano se non tamén polos cambios que, pouco a pouco e case de forma incosciente,vai dexenerando na sociedade.
Da información conservada destas épocas prehistóricas pódese extraer a conclusión de que o xogo está moi relacionado ca esfera do máxico e o divino. Case todas as manifestacións lúdicas desta etapa da humanidade eran parte dalgún ritual relixioso. Por outra banda, a actividade física relacionase mais con cuestións de supervivencia, dada a necesidade de manterse en...