O neno co pixama a raias

1. RESUMO

Bruno é un neno de nove anos que vive en Berlín cos seus pais, ca súa irmá e cos criados. Un día ao chegar da escola Bruno observou algo raro e dirixiuse ao seu cuarto; alí estaba María, a criada, recollendo as súas cousas do armario. Él todo preocupado foille preguntar a súa nai o motivo de porqué María lle estaba recollendo as súas cousas. A nai de Bruno explicoulle que o xefedo seu pai tiña un traballo para él, e que o tiñan que acompañar para non deixalo só. Bruno non pensaba que ían marchar de Berlín ata que llo dixeron, o rapaz con resignación tivo que aceptar marchar de Berlín e abandonar aos seus amigos, a casa que tanto lle gustaba,e sobre todo a cidade e as súas rúas.
O lugar a onde ían era “Auchviz”. Cando Bruno viu a súa nova casa quedou asombrado, era moitomáis pequena ca súa casa anterior,era moi deprimente e moi fría. O rapaz mostrou a súa desconformidade ante súa nai e seu pai, pero tivo que asumir que esa sería a súa nova casa durante unha tempada.
Bruno foi a seu cuarto axudarlle a María a desempaquetar as súas cousas estiveron conversando sobre o novo sitio ao que chegaran.
Bruno dende a súa ventá vía unhas casetas ao fondo con nenos, avóse pais e inmediatamente foillo contar a súa irmá Gretel. Os dous quedaron estupefactos ao ver iso e comezaron a preguntar porque estaba toda esa xente alí e eles no outro lado xa que estaba dividido mediante un aramado moi alto.Bruno informou disto ao seu pai, obtivo unha resposta que non lle deixou moi claro que é o que facían esa xente naquel lugar.
Pasado os días, Bruno, tivo que argallarnovos xogos para non aburrirse. Deste xeito, pediu axuda ao tenente Kotler para buscar unha roda e facer un vaivén; o final tivo que lamentar un aparatoso accidente. A partir diso coñeceu ao cociñeiro, Pavel, que lle curou as feridas.Pero a nai dixo que fora ela que o curara porque non quería que se soubera que fora él que no curara.
Bruno tivo que xogar a outra cousa, así que, a partir de agoravai xogar a un xogo que xogaba cos seus amigos en Berlín, aos exploradores, comezou xogando pola casa, pero despois encontrou a parte traseira da casa e puido saír do recinto. Un día xogando chegou ata o aramado e alí viu a un rapaz sentado. Estaba moi delgado, moi porco... e comezou a falar con él, a partir disto comezou unha amizade un pouco estraña.
Pronto comezaron as dubidas entre os dous.Bruno non comprendía porqué el estaba nun lado do aramado e Shmuel no outro. Tamén tiveron dubidas sobre os signos de cada un. Shmuel levaba a estrela de David e Bruno dixo que o seu pai levaba tamén un signo pero diferente a ese (cruz svastica).


Shmuel cóntalle a Bruno a represión e sufrimento que pasou antes de chegar a Auchviz. Bruno queda asombrado do que lle conta o neno e preguntasecomo unha familia puido vivir así; 11 persoas nun cuarto que foi o que mais lle sorprendeu,persoas que se agochaban para que non as atoparan...
Os nenos encontrábanse todas as tardes para falar, e Bruno leváballe comida xa que Shmuel tiña moita fame e sempre lle pedía que lle trouxera comida.

Pero toda a familia non estaba dacordo co traballo do pai de Bruno. A avoa de Bruno nunha cenamostrou o enfado, a desilusión de que seu fillo pertencese a fronte do país.
Un día, ía vir o xefe do pai de Bruno e comezaron a preparalo todo. O famoso Furias, como o denomina o neno, era moi baixo e viña acompañado cunha muller moi fermosa e máis nova ca él. A cea transcorre sen ningún problema.

Pero comezan os problemas na casa. Bruno ten piollos e a nai quere marchar de alí. Pero desta vezBruno non quere porque xa ten o seu amigo, o que denomina como un amigo para toda a vida. A nai vese obrigada a raparlle o pelo a Bruno. Agora él é idéntico a Shmuel.
Bruno vaille dicir a Shmuel que ten que marchar porque súa nai pensa que non e o mellor sitio para educar a un neno.Pero Shmuel está moi triste porque seu pais desapareceu e non o da atopado.Así que, Bruno ofrécelle a súa axuda, o...