formato latex
Isaac Newton*
Gottfried Leibniz**
23 de noviembre de 2011
Índice
1. Introducción
1
2. La ecuación de Schrödinger
3
3. El teorema de Pitágoras
4
4. La segunda ley de Newton
4
5. La identidad de Euler
5
6. Las ecuaciones de Maxwell
6
7. Discusión
7
8. Conclusiones
8
Resumen
En este trabajo presentamos las cinco ecuaciones más bellasde
la ciencia elegidas por la propia comunidad científica. Cada ecuación
es presentada y puesta en contexto. De las mismas mostramos como
puede extraerse un patrón de belleza para toda la comunidad científica internacional. Los resultados obtenidos indican que a la hora de
desarrollar un modelo físico matemático la estética de las ecuaciones
constituyen un factor decisivo en la aceptación delmodelo.
Palabras claves: matemática, física, ecuaciones, belleza.
1.
Introducción
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Ut purus elit,
vestibulum ut, placerat ac, adipiscing vitae, felis. Curabitur dictum gravida
*
**
University of Cambridge.
Casa de Brunswick.
1
Universidad
Cambridge
Oxford
Harvard
UNLP
UBA
Total
Ein
3
22
41
30
9
105
Eul
1
124
90
175
12
402
New
215
40
255
20
305
Max
5
300
49
51
210
615
Pit
3
57
43
79
31
213
Sch
4
78
56
15
46
199
Tabla 1: Votaciones de cada ecuación propuesta en las distintas universidades participantes.
mauris. Nam arcu libero, nonummy eget, consectetuer id, vulputate a, magna. Donec vehicula augue eu neque. Pellentesque habitant morbi tristique
senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Mauris ut leo. Crasviverra metus rhoncus sem. Nulla et lectus vestibulum urna fringilla ultrices. Phasellus eu tellus sit amet tortor gravida placerat. Integer sapien est,
iaculis in, pretium quis, viverra ac, nunc. Praesent eget sem vel leo ultrices
bibendum. Aenean faucibus. Morbi dolor nulla, malesuada eu, pulvinar at,
mollis ac, nulla. Curabitur auctor semper nulla. Donec varius orci eget risus.
Duis nibh mi, congueeu, accumsan eleifend, sagittis quis, diam. Duis eget
orci sit amet orci dignissim rutrum.
Las ecuaciones ganadoras, según la tabla 1, son:
5 puesto: La ecuación de Schrödinger (ver sec. 2).
4 puesto: El teorema de Pitágoras (ver sec. 3).
3 puesto: La segunda ley de Newton (ver sec. 4).
2 puesto: La identidad de Euler (ver sec. 5).
1 puesto: Las ecuaciones de Maxwell (ver sec. 6).
Lorem ipsumdolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Ut purus elit,
vestibulum ut, placerat ac, adipiscing vitae, felis. Curabitur dictum gravida
mauris. Nam arcu libero, nonummy eget, consectetuer id, vulputate a, magna. Donec vehicula augue eu neque. Pellentesque habitant morbi tristique
senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Mauris ut leo. Cras
viverra metus rhoncus sem. Nulla et lectusvestibulum urna fringilla ultrices. Phasellus eu tellus sit amet tortor gravida placerat. Integer sapien est,
iaculis in, pretium quis, viverra ac, nunc. Praesent eget sem vel leo ultrices
bibendum. Aenean faucibus. Morbi dolor nulla, malesuada eu, pulvinar at,
mollis ac, nulla. Curabitur auctor semper nulla. Donec varius orci eget risus.
Duis nibh mi, congue eu, accumsan eleifend, sagittis quis,diam. Duis eget
orci sit amet orci dignissim rutrum.
2
Figura 1: Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger (Erdberg, Viena, Imperio austrohúngaro, 12 de agosto de 1887 id., 4 de enero de 1961). Gentileza
Wikipedia.
2.
La ecuación de Schrödinger
La ecuación de Shrödinger, desarrollada por el físico austríaco Erwin
Schrödinger[5] (ver fig. 1) en 1925, describe la evolución temporal de unapartícula de masa no relativista en el marco de la mecánica cuántica:
ˆ = i¯h ∂ Ψ.
HΨ
∂t
(1)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Ut purus elit,
vestibulum ut, placerat ac, adipiscing vitae, felis. Curabitur dictum gravida
mauris. Nam arcu libero, nonummy eget, consectetuer id, vulputate a, magna. Donec vehicula augue eu neque. Pellentesque habitant morbi tristique
senectus et...
Regístrate para leer el documento completo.