Galego 1

As Irmandades da Fala foi unha organización nacionalista galega activa entre 1916 e 1931 que desenvolveu actividades políticas e culturais en Galicia.

Politicamente, representaron a definitivasuperación do rexionalismo como ideoloxía reivindicativa, adoptando o nacionalismo como única vía posible para o desenvolvemento da identidade de Galicia. Culturalmente, asumiron por primeira vez omonolingüismo en galego e levaron a cabo iniciativas normalizadoras do mesmo, impulsando a xeralización do seu uso en todos os ámbitos sociais e culturais.








A finais de 1916, as 6 irmandades locaiscontan con 200 afiliados, e en novembro de 1918 son 13 hermandades con 700 afiliados, sendo a máis importante a da Coruña cuns 350 afiliados. En 1919 permanecían 500 e en 1924 o número baixou a tan só200 afiliados. Logo da ditadura de Primo de Rivera prodúcese o renacer das Irmandades que chegan a 16 agrupaciones e 700 afiliados en 1929 e 46 grupos en 1931.

Entre os autores máis destacados estánAntón Vilar Ponte, Ramón Cabanillas, Vicente Risco e Castelao.



Antón Vilar Ponte, nacido en Viveiro un 2 de outubro de 1881 e falecido o 4 de marzo de 1936, foi un escritor galeguista, xornalista epolítico español. Foi un dos principais líderes do galeguismo de preguerra.

Cursa o Bacharelato en Lugo e obtén a licenciatura en Farmacia en Santiago en 1901. En 1899 inicia a actividade deperiodista político abogando pola República e poñéndose a favor dos obreiros e as súas reivindicacións. Hacia 1904 publica artigos en distintos periódicos liberais e republicáns. Colabora tamén en El País een Tierra Gallega. En 1908 viaxa a La Habana onde consegue abrirse camiño como periodista. Dirixe Diario Español e algunhas revistas como Follas Novas e Alma Gallega. En 1910 regresa a Galicia comocorresponsal do Diario de la Marina de La Habana. Fixa a súa residencia na Coruña e entra como redactor na Voz de Galicia. En 1916 é elixido presidente da primeira Irmandade dos Amigos da Fala. En...