Dificultades Del Aprendizaje

PRÁCTICAS DE OBSERVACIÓN

BASES PSICOLÓXICAS DA EDUCACIÓN ESPECIAL
2º EDUCACIÓN INFANTIL

DIFICULTADES NA APRENDIZAXE

INTRODUCCIÓN

Unha definición moi recoñecida do termo “Dificultades na Aprendizaxe” ven do ano 1988 e foi elaborada en Norteamérica por representantes de organizacións relacionadas con el tema que conformaban o Comité Nacional sobre Dificultades na Aprendizaxe. Estadefinición é a seguinte: “Dificultades da aprendizaxe é un termo xeral que se refire a un grupo heteroxéneo de transtornos que se manifestan por dificultades significativas na adquisición e o uso da escoita, fala, lectura, escritura, razoament ou habilidades matemáticas. Estos transtornos son intrínsecos ao individuo, supoñéndose que son causados pola disfunción do sistema nervioso central e podencorrer a longo do ciclo vital. Poden existir, xunto coas dificultades na aprendizaxe prblemas nas conductas de autorregulación, percepción social e interación social, pero non constitúen por si mesmas unha dificultade na aprendizaxe. Aínda que as dificultades na aprendizaxe poidan ocorrer concomitantemente con outras condicións incapacitantes ou con influencias extrínsecas non son o resultado destascondicións ou influenzas”.

Os problemas da aprendizaxe afectan a 1 de cada 10 nenos na idade escolar. Son problemas que poden ser detectados nos nenos a partir dos 5 anos de idade e constituen unha gran preocupación para moitos pais xa que afectan ao rendimento escolar e ás relacións interpersonais dos seus fillos. Un neno con problemas de aprendizaxe soe ter un nivel normal de intelixencia,de agudeza visual e auditiva. É un neno que se esforza en seguir las instruccións, en concentrarse, e portarse ben na súa casa e na escola. A súa dificultade está en captar, procesar e dominar as tarefas e informacións, e logo a desenvolvelas posteriormente. O neno con ese problema simplemente non pode facer os que outros co mesmo nivel de intelixencia poden lograr. O neno con problemas específicosde aprendizaxe ten patróns pouco usuais de percibir as cosas no ambiente externo. Os seus patróns neurolóxicos son distintos aos de outros nenos da súa misma idade. Non obstante teñen en común algún tipo de fracaso na escola ou na súa comunidade.

Podemos distinguir tres grandes tipos de dificultades na aprendizaxe: na linguaxe oral, na linguaxe escrita e no cálculo.

As dificultades nalinguaxe oral, dependendo da súa importancia poden influir noutras aprendizaxes como o da lectura e o da escritura. A dislalia é unha dificultade na articulación dos fonemas que non está causada por alteracións por alteracións nos órganos centrais da linguaxe. Podemos considerar que existe unha dislalia se un neno ten dificultade para a pronunciación dun fonema ou dun grupo de fonemas a partir doscatro anos de idade que é cando a maioría dos nenos xa teñen xa instalada unha articulacón correcta. Existen cuatro tipos de dislalias: evolutivas (danse nunha fase do desenvolvemento da linguaxe infantil na que o neno non é capaz de repetir por imitación, correctamente, as palabras que escoita), audióxenas (prodúcese por un déficit auditivo no neno), funcionais (son debidas a unha incorrectaarticulación dos órganos encargados da fonación) e orgánicas (son as alteracións da fala que se producen por malformacións nun ou en varios órganos que interveñen na articulación como por exemplo: os labios, a lingua, os dentes e o padal).

Nas dificultades na aprendizaxe da lectura atopámonos con que moitos dos síntomas do retraso escritor son comúns aos que se presentan na Dislexia. Non obstante oretraso lectoescritor ten un mellor pronóstico, xa que as dificultades son menos persistentes. Para a dislexia debemos ter en conta tres aspectos fundamentais: a precisión lectora, a comprensión lectora e a velocidade lectora. A precisión lectora fai referencia á fidelidade na reproducción fonética dos grafemas, é dicir, na exactitude coa que se realiza o paso dos estímulos visuais ós auditivos ou...