EDUARDO PONDAL E CURROS ENR QUEZ

2. EDUARDO PONDAL

Primeiro poeta galego moderno.
Sitúase dentro da corrente europea de transformación e renovación da arte literaria, ata o movemento simbolista.
Con 'Queixumes dos pinos' funda aescola formalista, que en Galicia seguirá tendo ese compromiso ideolóxico.
Recrea literariamente o pasado histórico de Galicia e elabora un mundo poético épico, con persoaxes simbólicos e elementos dapaisaxe que realzan as calidades humanas.
Defende o celtismo: teoría que consideraba a orixes da cultura galega no pobo celta.
Pretende devolverlles aos galegos o orgullo de ser galegos e de vir daraza celta.

2.1. VIDA

Participou nas actividades do Liceo de la Juventud e interviu no banquete de Conxo.
Participou con outros intelectuais rexionalistas en 'A Cova Céltica'.

2.2 . OBRA

1ª ETAPA:(1854-1868). 'A campana de Anllóns'

2ª ETAPA: (1877-1886). Época do bardismo. O autor asume o papel de bardo do pobo galego e sente un compromiso de difundir mediante o seu canto poético, aideoloxía galeguista baseada no celtismo.
“Rumores de los pinos (1877).
“Queixumes dos pinos” (1886).
Reescribiu 'Os Eoas', aínda que non a chegou a publicar.













OS EOAS
Poema épico. Na primeiraversión, Pondal reflicte o pensamento dos anos mozos. Posteriormente, na 'Cova Céltica', reescríbeo adaptado ao rexionalismo. Está protagonizado por Cristovo Colombo.


QUEIXUMES DOS PINOS
É a súaobra máis importante. Con ella conságrase como o bardo do pobo galego, responsable de mostrar o camiño da rendeción á terra de Breogán.
Ten un simbolismo idealizante.

Temática:
Cívica: xira arredor doceltismo.
Lírica: trata da muller e da natureza.
Estilo:
Emprego de versos de medida variada e tiradas clásicas.
Interpretación simbólica da natureza.
Humanización da paisaxe de Bergantiños: converteos topónimos deste lugar en nomes dos seus personaxes.
Identifica a forza co masculino, duro e libre; mentres que, a debilidiade, co feminino, brando e escravo.
Emprego de epítetos.
Intención...