Educacion Infantil
Título: Relación da lingua galega co status
10-xaneiro-2011
Indice:
-Presentación Pag. 3-5
-Preguntas da investigación
-Obxetivos Pag. 6
-Hipótese
-Metodoloxía ideal Pag. 7
-Cronograma
-Presuposto Pag 8
-Entrevista en profundidade Pag.9
-ObservaciónParticipante Pag.11
-Grupo de Discusión Pag. 12
-Metodoloxía Real Pag. 13
-Resultados Pag. 14
-Conclusións finais Pag.24
-Anexo
PRESENTACIÓN
Debido a situación na que consideramos que está o galego, decidimos facer esta investigación co propósito de descubrir o ámbito social no que se fala a linguagalega e que estereotipos orixina nas aulas de educación primaria.
Para realizar o traballo teremos en conta a situación xeográfica e a opinión dos pais acompañados polas nosas observacións. Ademais realizaremos a investigación tanto no ámbito rural, no urbano como no metropolitano para comparar as diferenzas e similitudes. Consideramos que na cidade fálase, cada vez menos, o galego, mentresque nos pobos, ó contrario que nas cidades, o galego é o medio de comunicación máis habitual.
Para comprender a situación actual do uso do galego vamos a realizar unha revisión do conflito entre o galego e o castelán.
Comezamos dicindo que o conflito lingüísticos aparece nunha sociedade cando dúas linguas en contacto compiten por desempeñar todas as funcións posibles. O feito de que no mesmoterritorio, convivan dúas linguas é o resultado do pasado sociopolítico desa comunidade.
O Sociolingüista Miguel Siguán estableceu tres motivos principais que explican a existencia de dúas linguas nunha mesma comunidade. Estes son: os procesos de expansión e de unificación político, os movementos migratorios e os contactos internacionais.
No caso do galego o primeiro factor que provocou unhasituación de dominio por parte de Castela foi o proceso de expansión e unificación política que pretendía eliminar todas as culturas e establecer as súas propias.
O castelá comezou a súa expansión polas capas máis altas da sociedade instalándose así, como lingua oficial nas actividades burocráticas. Como consecuencia da situación anterior establécense diferenzas xerárquicas e de prestixio social porrazóns de lingua. Neste contexto, o emprego do castelán é unha condición indispensable que posibilita o ascenso social polo que se iría introducindo progresivamente en toda a sociedade. Esta identificación cultural co grupo dominante provoca en moitos individuos unha falta de autoestima e autoodio, que se traduce normalmente no menosprezo cara a propia lingua.
O sociolingüista J.M Sánchez Carrióndistingue para as linguas sete funcións matrices: identidade, familiar, laboral, local, nacional, cultural e internacional. Cantas máis funcións cumpra unha lingua, maior prestixio social acada. Tendo en conta a situación actual, podemos dicir, que o galego é unha lingua minorizada, xa que sendo historicamente a propia do pobo galego, está sometida á hexemonía do castelán e ve restrinxidas assúas funcións de uso. Esta trato desigual provoca que a lingua allea, que neste caso é o castelán, acade un maior prestixio e aparte a lingua propia do lugar, relegándoa das súas tarefas sociais.
A pesar de que consideramos o galego como unha lingua minorizada, podemos distinguir dúas situacións que acontencen no ámbito social, en funcións da ideoloxía da xente.
Podemos falar de bilingüismo ediglosia. O bilingüismo é a capacidade que posúen as persoas de expresarse e entender coa mesma facilidade dúas linguas diferentes, mentres que a diglosia é o reparto desigual entre dúas linguas diferentes, de xeito que cada unha cumpre unhas funcións distintas na mesma sociedade e se usa en situacións e contexto diferentes. No caso do galego temos que falar dun bilingüismo diglósico. Aínda que na...
Regístrate para leer el documento completo.