El cuerpo humano



Os ósos.
-Composición,estrutura e función dos ósos.
Composición:
Aínda que non todos os ósos son iguais en tamaño e consistencia, de media a súa composición química é dun 25% de auga, 45% de minerais como fosfato e carbonato de calcio e 30% de materia orgánica, principalmente coláxeno e outras proteínas.
Os minerais dos ósos non son compoñentes inertes nin permanecen fixos, senón queson constantemente intercambiados e substituído xunto cos compoñentes orgánicos nun proceso que se coñece como remodelación ósea. A súa formación e mantemento está regulada polas hormonas e os alimentos inxeridos, que achegan vitaminas de vital importancia para o seu correcto funcionamento. Non obstante, non todas as partes do corpo teñen este tipo de tecido, como por exemplo o pene, orellas, seos enariz.
É un tecido moi consistente, resistente aos golpes e presións pero tamén elástico, protexe órganos vitais como o corazón, pulmóns, cerebro etc., así mesmo permite o movemento en partes do corpo para a realización de traballo ou actividades establecendo o desprazamento da persoa. Forma o aparello locomotor orixinando a estrutura ósea ou esqueleto. É tamén un depósito de almacenamento decalcio e fósforo do corpo.
Estrutura:
Cóndilos: son esferas óseas de finalidade articular. O fémur e o úmero, entre outros, posúen cóndilos. Ás veces varios ósos independentes forman entre todos un cóndilo. É o caso do carpo.
Cavidade glenoide: acolle outras estruturas para artellarse con elas. Por exemplo, a cavidade glenoide da escápula
Pescozo: a zona en torno ao cóndilo é o pescozo. Porexemplo, o pescozo anatómico umeral, no que se insire a cápsula articular glenoumeral.
Tuberosidades: son acúmulos irregulares de tecido óseo. Son superfices rugosas para a inserción de músculos ou ligamentos. Existen grandes tuberosidades, coma o troquíter umeral ou pequenas coma o tubérculo infraglenoide da escápula.
Apófises: son saíntes de óso, máis longas que as tuberosidades. É o caso daapófise cigomática ou a apófise olecraniana do cúbito.
Espiñas: saíntes máis pequenos que as apófises por norma xeral (agás a espiña escapular). É o caso das espiñas da tibia, que se artellan co fémur na articulación coxo-femoral.
Canles, para o paso de estruturas, coma o nervio radial na parte posterior do úmero ou a canle do músculo subclavio na clavícula.
Condutos, que son canles pero cubertastotalmente. É o caso dos orificios do sacro.
Superficies articulares: á marxe dos cóndilos, os ósos teñen outras superficies de articulación, que poden ser redondas, ovalaras, triangulares etc. Por exemplo, a tibia e o peroné teñen pequenas superficies articulares para as articulacións tibio-peroneas.
Tróclea: é unha superficie deprimida dividida por unha crista ósea. Por exemplo, a tróclea umeral.Función:
Actúan como sostén: os ósos forman un cadro ríxido, que se encarga de soster os órganos e os tecidos brandos.
Permiten o movemento: grazas aos músculos que se fixan aos ósos a través dos tendóns, e ás súas contraccións sincronizadas, o corpo pódese mover.
Protexen os órganos: os ósos forman diversas cavidades que protexen os órganos vitais de posibles traumatismos. Por exemplo, ocranio protexe o cerebro de posibles golpes que poida sufrir, e a caixa torácica (ou sexa, as costelas e o esterno), protexen os pulmóns e o corazón.
Homeostase Mineral: o tecido óseo encárgase do abastecemento de diversos minerais, principalmente o fósforo e o calcio, que son moi importantes en funcións que realiza o organismo, como a contracción muscular no caso do calcio. Cando un destes mineraisé necesario, os ósos libérano no torrente sanguíneo, e este distribúeo polo organismo.
Contribúen á formación de células sanguíneas: a medula ósea ou vermella, que se atopa no tecido esponxoso dos ósos longos (como por exemplo as costelas, a pelve, as vértebras, etc) encárgase da formación de glóbulos vermellos ou eritrocitos. Este proceso denomínase hematopoese.
Serven como reserva...