Eleccion De Presidende Del Estado En Grecia

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΣΧΟΛΗ Ν.Ο.Π.Ε ΤΜΗΜΑ ΝΟΜΙΚΗΣ
Μ.Π.Σ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΘΕΜΑ:
Πολιτικές και συνταγματικές επιλογές του 2009

ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ: Γ ΔΡΟΣΟΣ, ΣΤ ΤΣΑΚΥΡΑΚΗΣ, Γ ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ: Β. ΧΡΗΣΤΟΥ
ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΤΑΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 2
ΠΡΟΛΟΓΟΣ 3
ΣΥΝΤΜΗΣΕΙΣ 4
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΙΣΤΟΡΙΚΑΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ 5
1.1. Εν έτει 2009 6
2. ΔΙΑΣΤΑΥΡΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ 8
2.1 Κατάχρησης εξουσίας, παραβίαση ή καταστρατήγηση του Συντάγματος; 8
2.2. Συνταγματική απρέπεια, Συνταγματικά ανεκτή ή Συνταγματικά θεμιτή συμπεριφορά; 11
3. Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 14
3.1. Εισαγωγικά 15
3.2. Θεμιτή συνταγματικώς συμπεριφορά – Οι λόγοι 16
4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 18
5. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 20

ΠΡΟΛΟΓΟΣΤο θέμα της παρούσας εργασίας, για το θεμιτό ή όχι της πρόκλησης διάλυσης της Βουλής, επ’ ευκαιρίας της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, με αιτιολογία αντίστοιχη με αυτή που επικαλέστηκε το ΠΑΣΟΚ το 2009, δεν είναι ένα ζήτημα που αντιμετωπίστηκε το 2009 και δεν θα τεθεί ξανά στο πολιτικό προσκήνιο. Δεν είναι θέμα αντίστοιχο της «ψήφου Άλευρα» που οι πιθανότητες να επαναληφθεί είναι λιγοστές.Κάθε φορά που θα πλησιάζουμε στην λήξη της θητείας του Προέδρου της Δημοκρατίας η περίπτωση να οδηγηθούμε σε εκλογές θα τίθεται στη βάση των γεγονότων του 2009 με την συζήτηση για την κανονιστικότητα του άρθρου 32. παρ. 3 να επανέρχεται ενώπιων του προσκηνίου. Στην παρούσα συγκεντρώνονται οι απόψεις που υποστηρίχθηκαν το καλοκαίρι του 2009 με την άποψη και του συγγραφέα της εργασία να περιέχεταιστο τέλος της.
Πάτρα, Απρίλιος 2011

ΣΥΝΤΜΗΣΕΙΣ

ΠΑΣΟΚ: Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό κίνημα
ΑΕΔ: Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο
ΜονΠλημΑθ: Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών
ΑρχΝομ: Αρχείο Νομολογίας (Περιοδικό)
Ε.Κ.-Ν.Δ: Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Πολιτικό Κόμμα)
ΠτΔ:Πρόεδρος της Δημοκρατίας

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

Στο άρθρο 32 παρ. 3 προβλέπεται η διάλυση της Βουλής σε περίπτωση μη συγκέντρωσης της απαιτούμενης πλειοψηφίας για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η εν λόγω διάταξη είχε συνδεθεί με τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας όπως αυτές προβλέπονταν στο Σύνταγμα του 1975. Ειδικότερα ο ειδικός εισηγητής τηςπλειοψηφίας Δ. Χλωρός συνέδεσε τον τρόπο εκλογής με τις εξουσίες λέγοντας «…Εν άλλαις λέξέσιν, επιθυμία αυτού (Συνταγματικού Νομοθέτη) είναι ο εκλεγόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να τυγχάνει οπωσδήποτε ευρυτέρας, εί δυνατόν αποδοχής εντός της Βουλής και λόγω βεβαίως του κύρους αλλά και την εξαιρετικής θέσεως την οποία απολαμβάνει ούτος ως ρυθμιστής του πολιτεύματος…». Στην συνέχεια ο Πρόεδρος τηςΒουλής Παπακωνσταντίνου στην ίδια γραμμή υποστήριξε ότι «…ο ΠτΔ είναι ο ουσιαστικός Κυβερνήτης, όταν έκτακτοι περιστάσεις πρέπει να αντιμετωπισθούν και όταν η πολιτική ζωή της Χώρας είναι υποχρεωμένη να αντεπεξέλθει εις έκτακτες περιστάσεις…».
Η ψήφιση του εν λόγω άρθρου είχε γίνει η αιτία αποχώρησης σύσσωμης της αντιπολίτευσης από τις εργασίες της Ολομέλειας της Ε΄ Αναθεωρητικής Βουλής.Ειδικότερα η πρόβλεψη διάλυσης της Βουλής, σε περίπτωση μη εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, λόγω μη συγκέντρωσης της απαιτούμενης αυξημένης πλειοψηφίας, είχε γίνει αντικείμενο οξείας κριτικής με χαρακτηριστικότερη την αγόρευση του Ειδικού Εισηγητή της μειοψηφίας επί του άρθρου Αναστάσιου Σεχιώτη Βουλευτή Αρκαδίας της ΕΚ-ΝΔ. Ο Σεχιώτης κατά την συζήτηση στην Α’ Υποεπιτροπή της επί του Συντάγματος 1975κοινοβουλευτικής Επιτροπής είχε υποστηρίξει ότι «…Έρχομαι τώρα εις την μεθόδευσιν της εμμέσου εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και παρακαλώ, αξιότιμοι κύριοι Συνάδελφοι, να προσέξετε την διάταξιν της παραγράφου 2 του άρθρου 32, δια της οποίας: Εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά δύο ψηφοφορίας, μετά τρείς ψηφοφορίας δεν λάβη 2/3 της Βουλής, δεν χάνει ο Πρόεδρος αλλά...