Filosof A

Comentario:PLATÓN, REPÚBLICA LIBRO IV, 433a-435c

A democracia non estaba exenta de inimigos dentro da propia Atenas. A oligarquía intentaba devolver o poder ós nobre. Estes nobres infravaloraron aforza dos demócratas, que devolveron o poder ó pobo, desconfiando de todos aqueles que tiveran relación con algún dos oligarcas, entre eles atopábase Sócrates. Viran nel a un verdadeiro iluminado,trala súa morte, algúns deles, tamén estaban no punto de mira, Platón, un mozo aristócrata primo de Critias.

O conflito entre os sofistas e Sócrates ía mais ala que o simple debate de ideas filosóficas;supoñía un transcendental debate sobre os valores que debían imperar na Atenas de principios do s. IV a.C.
Pero agora buscábase a perfección das almas, esa perfección non pasaba nin pola democracianin polas artes senón pola Razón e o coñecemento das esencias do cosmos, os ingredientes universais que conforman o mundo e que só son comprensibles a través de reflexión filosófica, da negación domundo temporal e da asunción dunha realidade transcendental máis ala de aquel.

Os sofistas constitúen un movemento filosófico nomeado “A Ilustración Grega” pola súa temática humanística e antropolóxica,pola súa confianza na razón humana como instrumento de solución dos problemas e por posuír un proxecto ben definido da educación que rompía coa ensinanza tradicional. Os sofistas tomaron para si estatarefa de educar ós atenienses para a vida pública. A palabra sofista significa literalmente “sabio”. Podemos distinguir dúas etapas de sofística: primeira sofística; establece unha base máisracional para a sociedade e xustifica a súa reflexión sobre os problemas do home e a convivencia social e a segunda sofistica; utiliza o poder da súa arte oratoria e retórica para engaiolar ó seu auditorio eque xustifique calquera medio para lograr o obxectivo do poder político.

Socrátes pensa que a ignorancia é o peor mal que lle pode pasar a un home , por iso é necesario buscar a verdade. Posúe...