Historia do cine en galicia

A INEXISTENCIA DO CINE GALEGO BAIXO O FRANQUISMO
Dende finais dos anos 30 ate mediados dos sententa, non existe cine producido por empresas galegas, cine galego.
Razó?ns do fenó?meno:.
ré?xime franquista hostil cara as culturas nacionais.
inexistencia de tentativas de producció?n profesionais tendencialmente rexionalista ou movementos afeccionados galegos así? como estructurasprofesionais.


A IMAXEN CINEMATOGRÁ?FICA DURANTE O FRANQUISMO (1940-1960):
Estamos abarcando un periodo de trinta anos nos que se aprecia unha dependencia creativa forá?nea.
Ausencia de iniciativas. A partir dos primeiros anos 40 non existen propostas autó?ctonas dado que Galicia non conta con esa mí?nima infraestructura que permita sacar adiante calquera tipo de proxecto.
Falta de empresariosque estiveran dispostos a romper unha lanza en favor dunha producció?n autó?ctona.
A climatoloxí?a foi un factor que tamé?n influiu así? como o feito de que Madrid fose o centro de actividades cinematográ?ficas.
Dende 1940 ate os primeiros 70 a producció?n cinematográ?fica españ?ola abordou Galicia a partir duns temas proporcionados pola literatura, a paisaxe, o espí?ritu relixioso e,especialmente, a imaxe turí?stica. Galicia convé?rtese ú?nicamente en paisaxe, en ambiente, en decorado idó?neo.
En canto a distribució?n, o deseñ?o foi realizado dende Madrid, por parte das firmas má?is importantes. A Coruñ?a converteuse na cabeceira da zona: xurden empresas individuais: Renacer Films, Selecciones Nuñ?ez ou Selecciones Varela.
Vigo tamé?n conta cunha serie de axencias e sucursaisque cobren a demanda xerada polas salas do seu entorno.
Desenvolvemento do sector: incremento paulatino de salas. O desenvolvemento contraactual que levará? a que o titular da sala busque mellores condició?ns en firmas e pelí?culas. En canto ó? negocio, aparecen dous tipos de prazas; as situadas nas principais cidades galegas e aquelas que se atopan en vilas. Nas principais prazas implá?ntase ocontrato a porcentaxe e no resto o tanto alzado.
Salas de cine: ató?pase moi activo a inicios dos 40, tendendo á? instalació?n de novas pantallas no á?mbito rural. A provincia con maior nú?mero de salas neste perí?odo é? Pontevedra, seguida da Coruñ?a, Lugo e Ourense.
Podemos falar dun sector en crecemento, cun tipo de programació?n diferente xa falemos de nú?cleos urbanos ou rurais.Có?mpre falar do fenó?meno da apertura de teleclubs en Galicia a partir do 64.
O ipo de empresas que sustentou ó? longo deste perí?odo o parque de salas galego é? bá?sicamente familiar e individual.
O equipamento: as principais salas dispuñ?an de dous proxectores que permití?an unha sesió?n ininterrompida. No resto das poboació?ns, as salas inician a sú?a proxecció?n cunha ú?nicamente.


ASIMAXES DOCUMENTAIS DE GALICIA
Galicia, nos anos 40, comeza a ser visitada atendendo a todo tipo de intenció?ns creativas, polas empresas e organismos má?is dispares.
Exemplos:
- El Hombre y el Carro (1940-45) dirixido por Antonio Romá?n e con texto etnográ?fico de Joaquí?n Lorenxo "Xocas". Tema: nacemento, vida e morte do carro.
- Producció?ns do Ministerio de Agricultura: Bosques Amigos (1941),Vacas y Pastos (1954)...
- Producció?ns do Ministerio de Obras Pú?blicas: Obras del Ferrocarril de Zamora a A Coruñ?a (1943), Supresió?n de Curvas de La Rocha y Puente Sobre el Rí?o (1961).
- Producció?ns do Ministerio de Traballo: Residencia y Ambulatorio del Seguro de Enfermedad (1957), Seguridad Social del Mar (1961).
- O espazo urbano presé?ntase como material propicio de ser trasladado aimaxes: Marí?a Pita (1947), Pontevedra (1959).
- Destacar a Peñ?alara Films, propiedade de Jesú?s de Paz de Castañ?o quen realizou pelí?culas sobre a provincia de Lugo (1946-1948): Viajando por Galicia, Horreos y Redes, Industrias Lucenses ou Monumentos Lucenses.
- Mencionar os curtos sobre Galicia de Cesá?reo Gonzá?lez, destacando o desenvolvemento industrial galego: Vigo, Puerto Mayor del...