Los pasos (in)visibles de la prostitución (vasco)

Los pasos (in)visibles de la prostitución

Hiru izan dira gaur egun arte prostituzioaren inguruan eman diren interbentzio ereduak.

Alde batetik, XIX. mendeko Europan araudiaren eredua eman zen.Honetan, prostituzioa ofizialki onartua eta erregularizatua zegoen, baina ez legeztatua. Estatu espainolean zehazki eredu hau XIX. mendearen bigarren erdian hasi zen indarra hartzen. Ezarri nahi zenaraudia paradigma frantsesa hartu zuen eredutzat. Araudi horrek bi faktore garrantzitsu zituen: faktore poliziala, eta medikuntza faktorea. Araudi honetako interbentzio guztiak emakume prostitutenganzuten eragina. Aldi berean, burdelen kokapena mugatuak zeuden. Araudi gehienen esanez, prostitutek askatasun osoz hiriko espazio guztietatik ahal zuten ibili. Hala ere, hauek gehienbat jai-lekuetatiknoraezean ibiltzen ziren.

Prostitutak kontrol administratibo, osasun, eta polizialen eraginpean zeuden. Batetik, emakume guztiak erregistratuak zeuden eta aldi berean haien datuekin libreta batzuten eta baita etengabeko inspekzioak eta agintarien kontrolak jasan behar izaten zituzten ere. Bestetik, inspekzio ginekologikoetara joatea behartuta zeuden, eta inspekzio horien emaitzak haienlibretetan azaltzen ziren. Libreta horiek bezeroek eskatu ahal zituzten. Hospitaleek gaixotuak zeuden emakumeak hartzen zituzten hauek sendatuak egon arte.

Bestetik, XX.mendean zehar abolitze ereduafinkatu zen Europan. Mugimendu hau feministez, berritzaile burgesez, eta langile erradikalez osatua zegoen, eta haien helburu nagusiena Contagious Diseases Acts-en kontra borrokatzea zen. Araudi honekprostitutengan kontrol polizialak eta azterketa medikoak ezartzen zituen. Mugimendu honen buru milaka emakume izan ziren, eta hauek “las hermanas chillonas” izena hartu zuten. Talde honen buru nagusiaJosephine Butler izan zen. Honek 1869. urtean Ladies’ National Association sortu zuen, eta hauen esanetan, prostituzioa emakumearen duintasunezko auzi bat zen. Baina XIX. mendearen amaieran, talde...