Non hai noite tan longa.

Gabriel Lama tiene cincuenta años y vive en París desde 1970. A los dieciocho años marchó de Monteverde, su villa natal, y nunca más volvió. Ni siquiera cuando murió su padre, injustamente acusado deun delito por el que fue condenado y encarcelado, en un proceso que provocó su muerte, en 1972. Sólo treinta y dos años después, el fallecimiento de su madre lo fuerza a regresar. Entonces,comprobará que nunca podemos huir de nuestro pasado y que las heridas mal curadas no dejan de supurar. El encuentro con el ánima de su padre, en la desolada casa familiar le cambiará la vida para siempre jamás.No hay noche tan larga es una obra deudora de las técnicas de la novela negra, que ofrece una minuciosa indagación moral y una ácida mirada crítica sobre nuestra sociedad en dos períodos de lahistoria próxima: los últimos años de la dictadura y los primeros del siglo XXI.

Gabriel Lamas ten cincuenta anos e vive en París desde 1970. Aos dezaoito anos marchou de Monteverde, a súa vila natal, enunca máis volveu. Nin sequera cando morreu o seu pai, inxustamente acusado dun delito polo que foi condenado e encarcerado, nun proceso que provocou a súa morte, en 1972. Só trinta e dous anosdespois, o falecemento da súa nai é o que o forza a regresar. Entón, comprobará que nunca podemos fuxir do noso pasado e que as feridas mal curadas non deixan de supurar. Oencontro coa ánima do seu pai, nadesolada casa familiar cambiaralle a vida para sempre. En Non hai noite tan longa atopamos os ecos dos temas esenciais da literatura e das figuras dos personaxes clásicos, inseridos nunha narraciónde escrita transparente que flúe coma a auga. Unha obra de lectura engaiolante, debedora das técnicas da novela negra, que ofrece unha minuciosa indagación moral e unha ácida ollada crítica sobre anosa sociedade en dous momentos da historia próxima: os últimos anos da ditadura e os primeiros do século XXI. Mais tamén, comoacuñou Shakespeare nunha das pasaxes máis citadas de Macbeth -«Reunide...