prosa del siglo xx gallego

A prosa do primeiro terzo do S. XX: Irmandades da Fala e Grupo Nós.
Esta etapa é coñecida como a Época Nós pola importancia que estes autores, Otero Pedrayo,
Vicente Risco, Cuevillas e Castelao,terán na cultura galega.
Pedrayo, Risco e Cuevillas centranse en Galiza a partir de 1918. Castelao en cambio, provén do
agrarismo. Todos eles son políglotas, cultos, universitarios e participan entodas as actividades
galeguistas: Irmandades da Fala, Seminario de Estudos Galegos, Partido Galeguista... Son os
creadores da moderna narrativa galega, introductores de correntes europeas do momento...As Irmandades son os primeiros en consolidar a narrativa galega, xa que crean editoras,
conforman unha masa lectora cada vez máis ampla e fomentan o cultivo de xéneros menos
desenvolvidos abrindosa novas tendencias estéticas. Nacen de aquí una serie de coleccións
literarias sendo a máis importante a revista Lar ( principal antecedente da Editorial Nós, publicou
máis de 40 títulos de autoresdiversos...)
A revista Nós fio constituida por:
1.Otero Pedrayo, o cal ira arredor da Galiza contemporánea, é universitario e con un importante
papel na política do momento, foi fundamental nocultivo e modernización da narrativa, a súa
contribución pode clasificarse en:
a) Novela histórico-realista: ambientada na Galiza rural dos anos centrais do século XIX e o
período de transcrición aoséculo XX. Narra no proceso de decadencia da fidalguía e os
bruscos cambios que experimenta a sociedade tradicional. Algunhas obras son: Pantenlas,
home libre; Contos do Camiño e da Rúa...
b) Novelashistórico-culturistas: ambientadas na Idade Media Galega. Narran a evolución
cultural da conciencia galeguista na súa época.
c) Novelas psicolóxicas: historias que se articulan arredor do conflictointerior dos seus
protagonistas, máis que sobre as accións externas. Arredor de si, Vidas paralelas...
2.Vicente Risco: comeza o seu activismo galeguista co ingreso nas Irmandades da Fala en...