Sbatti il mostro in prima pagina

Sbatti il mostro in prima pagina1 ῾Η λαγνεία τοῦ «κακοῦ» στὰ ΜΜΕ*
Νίκος Βαραλῆς

ΑΘΕ ὥρα τηλεθέασης φέρνει στὰ μάτια μας εἰκόνες βίας, φόνων, καταστροφῶν καὶ διαστροφῶν σὲ ἀπεριόριστες ποσότητες. ῾Ο δημοσιογραφικὸς λόγος βαθμιαῖα ἐκλείπει καὶ ἀντικαθίσταται ἀπὸ τὸ λόγο τοῦ «κουτσομπολιοῦ», ὅπου ἐκφέρονται ὅλες οἱ δυνατὲς κοινοτοπίες ποὺ ἀφοροῦν (ἢ καὶ στιγματίζουν) ἰδιωτικὲς στιγμὲς κάποιωνπροσώπων τὰ ὁποῖα ἀνακυκλώνονται ἀπὸ ἐκπομπὴ σὲ ἐκπομπὴ καὶ ἀπὸ τηλεοπτικὸ κανάλι σὲ κανάλι. Αὐτὴ τὴν εἰκόνα σίγουρα, οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς τὴν θεωροῦμε «κακή». Γιὰ τὴν ἐπικοινωνία ὅμως, τὸ «κακὸ» ἔχει διαφορετικὸ ὁρισμό. Τὸ «κακὸ» στὴν ἐπικοινωνιακὴ λογικὴ εἶναι ἡ ἀδυναμία τοῦ πομποῦ νὰ μεταδώσει τὸ μήνυμά του ἢ ὁ δέκτης νὰ μὴν προσλάβει τὸ μήνυμα ποὺ ἔστειλε ὁ πομπός, μὲ λίγα λόγια, νὰ μὴνἐπιτευχθεῖ ἡ ἐπικοινωνιακὴ πράξη2. Καὶ αὐτὸ μπορεῖ νὰ ἀκούγεται ἀρκετὰ ἁπλό, στὴν πράξη ὅμως γίνεται ἀρκετὰ πολύπλοκο, καθὼς ἀνάμεσα στὸν πομπὸ καὶ τὸν δέκτη ὑπάρχουν δεκάδες «ἐμπόδια» ποὺ πρέπει νὰ ξεπερασθοῦν, ὥστε νὰ γίνει ἀποδεκτὸ καὶ κατανοητὸ ἕνα μήνυμα. Σὲ κάθε ἐποχὴ ἕνα μοντέλο μαζικῆς ἐπικοινωνίας κυριαρχεῖ, ἐπηρεάζοντας ὅλα τὰ ἄλλα. Τὸ κυρίαρχο μοντέλο ἐπικοινωνίας, πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπικράτηση τῆς γραφῆς,ἦταν ἐκεῖνο στὸ ὁποῖο ἡ ἐπικοινωνία προϋπέθετε τὴν φυσικὴ παρουσία τοῦ ἄλλου, εἴτε ὁ πομπὸς ἐπικοινωνοῦσε μὲ ἕναν δέκτη εἴτε ὁ πομπὸς ἐπικοινωνοῦσε μὲ πολλούς. ῾Η λέξη ἀγορά, ἀπὸ τὸ ἀγείρω, ποὺ σημαίνει συνάζω, εἶναι κυρίαρχη καὶ ἐπηρεάζει ὅλες τὶς πτυχὲς τοῦ δημόσιου καὶ τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου. ῾Η ἐπικράτηση τῶν κινητῶν τυπογραφικῶν στοιχείων τοῦ Γουτεμβέργιου3 ἐπιφέρει ριζικὲς ἀλλαγὲς στὶς ἀνθρώπινεςσχέσεις. ῾Η διαφορὰ μὲ τὸ προηγούμενο μοντέλο εἶναι ὅτι ἡ ἐπικοινωνία γίνεται πλέον χωρὶς τὴν φυσικὴ παρουσία τοῦ πομποῦ μὲ τὴν χρήση σημείων-λέξεων. Οἱ πωλήσεις τῶν ἐντύπων βρίσκονται σὲ ἀναλογία μὲ τὸ βαθμὸ
–1–

Κ

διάδοσης τῆς ἀνάγνωσης. Τὸ ραδιόφωνο στὴν ἀρχή, καὶ ἡ τηλεόραση ἀργότερα, ἔρχονται νὰ καλύψουν τὸ κενὸ ποὺ δημιουργεῖται ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς ποὺ μποροῦν νὰ διαβάσουν καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺδὲν μποροῦνε. ῾Η τηλεόραση θὰ ὑπερισχύσει, καθὼς ἡ χρήση τῆς εἰκόνας τὴν κάνει ἕνα μέσο ποὺ ἀπευθύνεται σὲ ὅλους, προσφέροντας μιὰν ὁλοκληρωμένη ψευδαίσθηση τῆς πραγματικότητας. Στὴν πατρίδα μας τώρα, ὁ κυρίαρχος τρόπος ἐπικοινωνίας μέχρι τὸν προηγούμενο αἰώνα ἦταν αὐτὸς ὁ ὁποῖος προϋπόθετε τὴν φυσικὴ παρουσία τῶν ἐπικοινωνούντων προσώπων4. ῾Ο τρόπος αὐτὸς δὲν ἀντικαταστάθηκε, ὅπως ἔγινε στὶς δυτικὲςκοινωνίες, ἀπὸ τὸν γραπτὸ τρόπο μετάδοσης τῶν πληροφοριῶν, ἀλλὰ καὶ στὶς μέρες μας εἶναι ἀρκετὰ διαδεδομένος5, καθὼς τὸ ποσοστὸ τοῦ λειτουργικοῦ ἀναλφαβητισμοῦ παραμένει ὑψηλό, ἀκόμη καὶ στὰ ἀστικὰ κέντρα.

«ΚΑΚΟ» ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
ΑΙΝΕΤΑΙ πὼς ἡ παρουσία τοῦ «κακοῦ», μὲ τὴν προβολὴ βίας, τραυματισμοῦ, θανάτου ἢ φυσικῆς καταστροφῆς πάντοτε ἕλκυε ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ κοινοῦ. Τὸ ἐρώτημα ποὺ προκύπτειεἶναι: γιατί ἄραγε ἡ προβολὴ τοῦ «κακοῦ» προσελκύει περισσότερους τηλεθεατὲς καὶ συνεπῶς προσφέρεται ἄφθονα ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς ᾿Επικοινωνίας; Οἱ θεωρίες ποὺ ἔχουν διατυπωθεῖ εἶναι ἀρκετές6. Μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἐνδιαφέρουσες ἀναφέρει ὅτι τὸ κοινὸ ἑλκύεται μὲ τὴ θέαση τοῦ «κακοῦ», τῆς βίας, τοῦ ἐγκλήματος γιατὶ ἔτσι ἐκτονώνει7 τὶς λανθάνουσες τάσεις ἐγκληματικότητας, ποὺ ὑπάρχουν μέσα στὸ ὑποσυνείδητο τοῦκαθενός8. ῎Αλλες πάλι ἔρευνες ἀναφέρουν ὅτι ἡ βία καὶ τὸ «κακό», ὡς θέαμα, κινητοποιοῦν μιμητικοὺς μηχανισμούς9. Οἱ μηχανισμοὶ αὐτοί, ἂν δὲν ἐκτραποῦν μὲ ἀθλητικὰ κυρίως ὑποκατάστατα, ἀναπαράγουν μιμητικὲς φοβίες, ἀναφέρουν αὐτὲς οἱ θεωρίες10. Συγχρόνως λειτουργοῦν ἀντιστικτικὰ στὴν ὡραία εἰκόνα τοῦ κόσμου ποὺ παρουσιάζεται στὰ διαφημιστικὰ διαλείμματα, ὅπου κυριαρχεῖ ἡ ἀπουσία τοῦ κακοῦ κι ἕναςἰδεατὸς καταναλωτικὸς παράδεισος. ῾Η ἀντίθεση αὐτὴ βοηθᾶ στὴν δημιουργία ἑνὸς κοινοῦ ποὺ εἶναι πρόθυμο στὴν συντήρηση τῶν ὑπαρχουσῶν δομῶν ἐξουσίας, καθὼς αὐτὲς διασκεδάζουν τὶς φοβίες, οἱ ὁποῖες προκύπτουν ἀπὸ μὴ συμβατὲς συμπεριφορὲς ἢ καταστάσεις. ᾿Αποτελεῖ δὲ τὸ ἀπαραίτητο φόντο, ὥστε τὸ κοινό - στόχος τῶν διαφημίσεων ὄχι μόνο νὰ ἀποδέχεται τὸ μήνυμα ἀλλὰ καὶ νὰ δρᾶ...