Historia da lingua galega.









HISTORIA DA LINGUA GALEGA E ORIXES AOS SÉCULOS VIII-IX










































Manuel Joaquín Otero Triñanes
1º Bacharelato
Grupo -B
30/ Outubro / 2013









ÍNDICE:

Introdución........................................................................................................................2Situación antes da romanización...................................................................................2


O latín como base...........................................................................................................3


O superestrato................................................................................................................3


O nacementodo galego como lingua romance..........................................................4


Palabras populares, cultismos e semicultismos........................................................4


Fontes.............................................................................................................................61

INTRODUCCIÓN:

Os colonizadores romanos trouxeron o latín a Península Ibérica converténdoo en lingua da Gallaecia. As linguas pre-latinas deixaron pegada e conformaron o substrato, do que podemos falar de dous tipos, preindoeuropeo e indoeuropeo, e tamén temos que destacar o superestrato formado polas linguas da pre-romanización.


SITUACIÓN ANTES DA ROMANIZACIÓN:

OSUBSTRATO: as linguas pre-latinas.
Substrato preindoeuropeo: situamonos na Idade de Pedra, diferenciado en tres grandes grupos:
Euroafricano ou mediterráneo: data a finais do Paleolítico, encontrándose desde o Norte de África e pasando pola Península. Deixounos palabras como mata queiroga, cosco, carrasco...
Hispano-caucásico: tercio milenio a.C., abarcando desde o Atlántico ao Cáucaso e naEuropa meridional. Palabras como coto, amorodo, sobaco, zamarra, goro,...
Tirrénico: no Mediterráneo, do que xurdiron touza, morea, petouto, barro, veiga, barranco, cama...

Substrato indoeuropeo: situado no primeiro milenio a. de C. . Os pobos preindoeuropeos foron desprazados pola invasión causada polos indoeuropeos, no que destacaban os chamados celtas e dous grupos de linguas:
Linguaspreceltas ou protoceltas: pobos do interior e norte de Europa. Os restos que nos deixaron son os topónimos co sufixo -asc- e -usc- (Velascón, Tarascón, Ledusco...) e palabras como cabana, cabazo, canastro, páramo...
Linguas celtas: século VIII a.C. nos que destacamos dous tipos de emigracións, os arcaicos e britónicos, estes últimos foron os que implantaron a lingua á poboación, mantendo unidadecultural ata a chegada dos romanos. Incorporáronse palabras como beizo, laxe, lama, croio, bosta, centola, alpendre, billa, rodaballo, tona... . Debido ao largo contacto entre romanos e celtas incorporáronse ao latín: camisa, cervexa, cabalo, carro... . Na toponímia e antroponímia encontramos palabras celtas nas que moitas chegaron a ser nome de lugares e apelidos (Avia, Bidueira,Lama, Lameira,Coruña, Miño...), terminación en -obre, -robe, -ove, -abre, -ebre, -ubre (Landrove, O Grove, Callobre, Alcabre, Cecebre, Lubre...). Influencias fonéticas como transformacións de -ct- en -it-: nocte=noite; -cl-, -pl-, -fl- en -ch-: clave=chave; planu=chan; flamma=chama... . Perda de -n- e -l- intervocálico: luna=lúa; solu=só... . Sonorización das consonantes xordas intervocálicas: -p-, -t-, -k- =-b-, -d-, -g- (apicula=abella; vota=voda; metu=medo... . E por último numerosos hidrónimos: deva=auga; Limia=fuir; Sarela, saraiba... .























Mapa da situación lingüística na Península Ibérica.
2

O LATÍN COMO BASE:

Século I a. de C. . Desde a conquista da Gallaecia o latín está presente como lingua dos...