A esmorga de edurado blanco amor

A ESMORGA, de E.Blanco-Amor.
1. Temas que plantexa Blanco-Amor:
* As diferenzas entre os que teñen cartos e os que non os teñen.
* A dobre moral da burguesía con varias casas de alterne, pero con situacións recoñecidas pola sociedade (fillos; queridos que non pagan; festas particulares).
* A violencia da Guardia Civil.
* A lingua como factor de discriminación entre señoritos elabregos.
* A facilidade co que unha esmorga de tres mozos convertese nunha traxedia con pelexas, mortos, incendios, roubos, asasinatos, malleiras da guarda civil, e incluso cun suicidio.
* A homosexualidade do Milhomes e o Bocas.

2. ¿Cómo son o Bocas, o Milhomes, e o Cibrán?
Os tres mozos:
Son dous sonados esmorgantes e sastres -Bocas e Milhomes- e un amigo -Cibrán- o que atopanno camiño e o que lían para acompañalos. Coñecemos seus nomes, e tamén os seus alcumes, que é como se coñecen todos, e que nos dan unha idea de cómo son os mozos.
Bocas e Milhomes andan de taberna en taberna. Bebendo, rindo, e dándose tundas ata que un deles non podía máis,para logo buscarse de novo sempre.
O Milhomes:
Eladio Vilarchao, Aladio, Milhomes, Papaganduxos, Setesaias, ouMaricalllas. De aspecto focho e gordete. Ten unha risa burlona e gustalle pelexar e facer bromas os demais: “cando ri somella unha galiña e chama moito atención”, “cando ri, aquel cacarexo de madamita que todos ollaban para onde saía e coñeábanse de nós”, “ría pola sua gargalladiña de costureira”, “bailaba arredor do Bocas facéndolle carantoñas de calliqueiro”. Ainda que non o dí explicitamente, pareceentenderse que o Milhomes é un home afeminado e homosexual.
O Bocas:
Juan Fariña, Xan, Xanciño, Alifante, ou Peitodemacho. Cando se lle metía algo na cachola tiña que facelo. Non tiña medo a ninguén. Mais forte que todos, rudo. Empeñouse en estar cunha muller que vira nunha ventá, e arrastrou os amigos ata ela con moitos problemas, para ser finalmente unha moneca. Aínda que non o dí explicitamente,parece que o Bocas divírtese cos xogos de Milhomes pero quere tamén estar con mulleres.
O Cibrán:
Cipriano Canedo, Cibrán, Castizo, Tiñica ou Puchapodre. É un mozo picapedreiro que quere cambiar de vida, deixar de facer falcutradas. Quere vivir como un home traballador, cunha exprostituta (a Raxada) e o fillo que tivo con ela (Lisardiño, xa de 4 anos).
Sofre unha enfermedad que chama“pensamento” (poden ser ataques epilépticos) “me desamargulla, afundíndome para dentro, que non pode parar máis que na morte”.
Cóntalle ao xuiz toda a historia botando toda culpa os outros dos mozos, xustificando que él xa tiña determinado se facer un home de ben.


3. Significado ou intención do libro:
Na Esmorga vese como na cidade de Auria (Ourense) a dobre moral sexual da burguesía e o controlda Guarda Civil converten unha borracheira duns mozos en unha traxedia con mortos e incendios.
A intención do libro é mostrar cómo existen diferentes formas de amar e divertirse as persoas, pero ao querer impoñer unha moral oficial todo pode derivar en traxedias.

4. Administración do poder, e qué o representa:
En toda a obra o poder ven representado mais polos policías (municipais ouGuarda Civil) que pola Xustiza. Os mozos teñen medo aos guardas ao longo de toda a historia:
* O comezo o Cibrán empeza negando o relato que fai dos feitos a Guarda Civil.
* Os esmorguistas estaban de festa ata quedar guindados por aí, nun carreiro onde os apañaban os municipás para botalos á perrera ata que se lles fose a rolla, ou ata que os irmaos fosen pedir por eles.
* No camiño osmozos fuxan antes de que veñan os gardas.
* A dona da taberna avísaos de que veñen os gardas.
* Os feirantes que escoitan os berros dos mozos alertan aos gardas.
* Os amigos tamen avisan aos mozos de que os gardas están buscando aos mozos que estiveron unha revolta a noite anterior.
* Despois do lume na casa do señor tamén fuxen dos gardas.
* O Cibrán quere estar no Xulgado,...