A música do século xx

A MÚSICA DO SÉCULO XX
Considérase o século da nova música: música viva, contemporánea, modernidade, vangardas…
Foi a ruptura máis radical coa tradición histórica, debido básicamente á ruptura datonalidade por Schönberg, até cambiar o concepto de tradición musical, por Cage… agás no Neoclasicismo, onde se mantiña a tradición musical (ópera, concertos…)
TENDENCIAS
ATÉ 1950
IMPRESIONISMO:Tendencia especialmente francesa. Retomado do Romanticismo, onde se iniciou cra o ano 1890. Fai referencia ao irracional, o atmosférico, fantástico. Na música se atopan símbolos como figuras ouleitmotivs e o son representa o ambiental e enigmático. Os principais compositores son Debussy, Ravel, Scott, Delius, Scriabin, Falla e Respighi.
EXPRESIONISMO:
Tendencia especialmente alemana. Iniciousecara o ano 1907. Apóaiase na expresión da alma do ser humano e rebasa as barreiras estéticas. A música expresionista buscou a creación dunha nova linguaxe musical, liberando a música, sen tonalidade,deixando que as notas flúan libremente, sen intervención do compositor. Como compositores principales están os da Segunda Escola de Viena: Arnold Schönberg, Anton Von Webern e Alban Berg.
NEOCLASICISMO:Xurde cara o ano 1918. Prodúcese unha reacción fronte o Romanticismo tardío producíndose unha volta atrás cara a estética clásica. Son revividos os antigos xéneros e formas. Foi un retorno cara oséculo XVIII. Destacou desta corrente o grupo dos seis (Francia): Georges Auric, Louis Durey, Arthur Honegger, Darius Milhaud, Francis Poulenc, Germaine Tailleferre, Erik Satie.
DODECAFONISMO:
Foicreado en 1921 por Arnold Schönberg e dad o a coñecer aos seus alumnos no 1923. Aínda así, non é unha corrente como tal, senón unha técnica compositiva desenvolvida básicamente pola Segunda Escola deViena, da que xa falei no Expresionismo.
DENDE O 1950
MÚSICA SERIAL:
Corrente nada en 1950. Traslado da técnica do serialismo a todos os parámetros. O serialismo difire do dodecafonismo no número de...