As rulas de bakunin

AS RULAS DE BAKUNIN

Andrea Seoane Martínez Nº27 1ºBACH. C
INFORMACIÓN SOBRE O LIBRO:
-Autor: Antón Riveiro Coello.
- Ano publicación: 2000.

-Editorial: Galaxia.

-Recoñecementos: Premio “García Barros”

-Argumento: Conta a historia dun vello soldado da Guerra Civil que foi anarquista nos seus
tempos mozos.

-Estrutura: Consta de 41 capítulos e 252 páxinas que seguenunha orde temporal, en presente,pasado e pasado representado mediante cartas.

DESENROLO DO RELATO:

CAPÍTULOS PRIMEIRO, SEGUNDO E TERCEIRO
O libro comeza redactando unha carta que escribira o protagonista,Camilo,á súa muller que facía anos que morrera. Nela conta as novidades na súa familia e na súa casa,así como os cambios na súa personalidade.
Comunícanlle a aparición de un libro quebuscara dende fai tempo,o que faille recordas vellos tempos onde reuníanse xunto o seu avó para escoitalo.
Tamén fala do seu neto,Lázaro,que é cego. Engade que a mesma idade que el,estaba na Guerra Civil,e que despois de 5 meses sen ver a súa esposa,polo que decidiu agocharse na súa casa fuxindo da Guerra.
CAPÍTULO CUARTO
Vólvese a redactar unha carta á súa muller onde dille que atopou o propietariodo libro e que pensa recuperalo.
CAPÍTULO QUINTO
Comeza a falar con Lázaro e cóntalle anécdotas sobre a súa avoa,como viviron a guerra,etc.,ademais das continuas fuxidas que tivo que facer para que non o pillaran.
CAPÍTULO SEXTO
Segue contando un pouco da vida do avó do protagonista,quen nacera na mar e criárase en Arxentina. Era un anarquista e era membro dun diario anarquista “LA PROTESTAHUMANA”. El máis a súa segunda esposa tiveron que volver a Galicia,onde os acusaron de revolucionarios .
CAPÍTULO SÉPTIMO E OITAVO
Comeza a falar da súa experiencia na cárcere,onde estaban en celas terribles.
O seu compañeiro,o Lambeconas,era un afiliado da CNT que vivía nun cemiterio e que contaba todos os venres historias sobre as súas accións revolucionarias. Este home dedicábase a mantersexo oral coas esposas dos homes ós que asasinaban ou atacaban.
CAPÍTULO NOVENO E DÉCIMO
O avó do neno dáballes consello tanto ós veciños como os nenos,e a estes aprendíalles cousas relacionadas co sexo e con outros factores da vida.
Camilo conta,tamén,o día que morreu o seu avó,xa que el estaba cando o levaran os policías.
CAPÍTULO DÉCIMO PRIMEIRO
Volve a facer alusión á cárcere e ó día no quelle quitaron o libro que tanto quería. Cando chega o director,dille que se aprende o libro de memoria perdoaralle a vida,polo que comeza a memorizalo esa mesma noite. Todos os seus compañeiros axúdanlle a memorizalo,máis recibe a noticia de que o Lambeconas,o seu compañeiro,vai ser fusilado. Cando morre,recolle unha carta para unha muller,Palmira,á que sempre amou en segredo.
CAPÍTULO DÉCIMOSEGUNDO E DÉCIMO TERCEIRO
As dúas semanas de morrer o seu avó,tamén morrera a súa avoa,á que gustáballe moito falar da súa vida en América e a que morreu sen que se decatase ninguén.
CAPÍTULO DÉCIMO CUARTO E DÉCIMO QUINTO
Así,chegou o día do reto,no que Camilo tiña que narrar libro para conseguir salva-la súa vida.
Conseguiuno e o liberaron,máis sentiuse mal de estar fora,xa que había deixado olibro dentro da cella.
CAPÍTULO DÉCIMO SEXTO
Xa en Santiago,e na procura de que o home que vivían no enderezo que lle facilitaran saíra sa súa casa,puido ver como un home de longa idade sae da casa,polo que decide seguilo.
CAPÍTULO DÉCIMO SÉPTIMO
Cando sae do cárcere,vai á súa casa,onde atopa a súa muller e a súa filla,a que non lle
recoñece. Ademais,decide que deben irse da súa casa porqueseguramente o buscarían.
CAPÍTULO DÉCIMO OITAVO
Cando o seu avó morreu,o cura recomendoulles os seus pais que fora coa súa tía á Coruña,polo que foi e alí dedicouse á música. Alí tamén coñeceu a súa futura esposa e ingresou no Celta de Rutis,o equipo no que xogara toda a vida.
CAPÍTULO DÉCIMO NOVENO
Segue perseguindo ó home que posúe o libro do seu avó e sorpréndese cando o escoita pronunciar...