Sociología

1. SOCIOLOXÍA:



CONCEPTOS SOCIOLÓXICOS: o INSTITUCIÓN: conxunto especial ou específico de normas e relacións que canalizan a conduta para cubrir algunha necesidade humana de tipo social, psicolóxica ou físico, como o consumo, o goberno ou a protección, as vinculacións primordiais e o significado humano, a fe humana, a socialización e a aprendizaxe. Así podemos falas dos cinco complexosinstitucionais das sociedades que se soen considerar como máis importantes que son as seguintes institucións: económicas, políticas, familiares, relixiosas e educativas. SOCIOLOXÍA: ciencia que estuda os feitos e fenómenos sociais.

o

o

SOCIALIZACIÓN: proceso polo cal, os novos membros se integran na sociedade a través da aprendizaxe dos seus instrumentos básicos de convivencia (lingua,crenzas, hábitos,...) que se deron e se dan.

o

METABOLISMO SOCIOLÓXICO: este novo paradigma considera ao ser humano unha das especies entrelazadas na “rede da natureza”, na que a acción humana, intencional ou non, produce moitas consecuencias imprevistas e acepta que o mundo está física e biolóxicamente limitado. Este paradigma apoia o estudo entre a sociedade e a contorna: fluxos continuos demateria e enerxía. Ten sentido examinar as comunidades e as sociedades humanas e organizacións ao servizo da superivencia humana. PARADIGMAS ACTUAIS:    Estructural-funcionalismo: Durkheim Marxismo: Marx Socioloxía interpretativa: Weber  Interaccionismo simbólico: construción de significados en interaccións/relacións. (por exemplo O traxe novo do Emperador: “ Só os necios serán incapaces de vero esplendor do traxe”; chegaron a crer que o Emperador ía vestido e, os que non vían o traxe calaban por vergoña, para non ser acusados de necios.) Fenomenoloxía sociolóxica: fenomenoloxía social-escolar (hai etapas diferentes, non superiores, porque ningunha é inferior a outra). Etnometodoloxía (descrición de personaxes): análise de contido, conversacionais.

o

 



APLICACIÓNS E USOSDA SOCIOLOXÍA: o o o o Investigación científica Asesoría política Traballo cono técnicos Na ensinanza, dotando de instrumentos teóricos e analíticos do contexto social para reproducir a propia profesión e para axudar a comprender as situacións sociais, a considerar as diferenzas culturais, avaliar os efectos das prácticas políticas e servir de instrumento para coñecer a nosa identidade e as súasrelacións coa nosa contorna.



SOCIALIZACIÓN: O individuo non nace membro dunha sociedade, se non que é inducido a participar nela a través da internalización das súas normas. Polo tanto, os obxectivos deste proceso, a socialización son:

o

Que o ser humano adquira o seu carácter social, dependendo da cultura da sociedade na que nace ou crece. Que o individuo participe na sociedade através do proceso de internalización, que constitúe a base é para:

o

 

Entender aos semellantes. Para a aprehensión (asimilación) do mundo en canto á realidade significativa e social.

Todo isto dáse a través dunha serie de etapas e fenómenos que se marcan polos diferentes tipos e axentes de socialización:  TIPOS DE SOCIALIZACIÓN: o PRIMARIA: criterios particularistas (moi centradosnese novo membro) e afectivos. Dáse nas primeiras etapas da nenez, no seo da familia ( axente primario de socialización); e adquiren as normas básicas de funcionamento en sociedade: ritmos vitais, linguaxe, crenzas elementais. SECUNDARIA: criterios universalistas (adaptación ás necesidades e a presenza de máis membros da sociedade). Incorporan novos campos e habilidades de dominios máis amplos decomunicación e intercambios sociais (ler, escribir, contar, xogar á comba, tocar a guitarra,...). Neste caso, os axentes de socialización son a escola, grupo de iguais, traballo, clubes, medios de comunicación de masas (mcm), etc.

o

 TERCIALIZACIÓN DA SOCIALIZACIÓN: os mcm están dando lugar a socialización terciaria, pois transforman moitos aspectos da sociedade ( sociedade da información,...