Programa sexualidad

Programa de educación afectivo–sexual |
|

-------------------------------------------------
PROGRAMA DE EDUCACIÓN AFECTIVO–SEXUAL
1. -------------------------------------------------
INTRODUCCIÓN TEÓRICA

Educación para a Saúde constitúe unha ferramenta crave para actuar sobre os determinantes de saúde das persoas. Demostrouse efectiva como método para mellorar a saúde xeral dapoboación mediante a modificación dos coñecementos, actitudes, aptitudes, hábitos e comportamentos dos individuos compoñentes da Comunidade. A lexislación española contempla na Constitución o dereito á protección da saúde e ao fomento da educación sanitaria.
Neste sentido, acoutamos a área de intervención ao da saúde reprodutiva e afectivo–sexual, que representa un aspecto de gran importancia naformación integral de nenos e nenas xa que explica procesos transcendentais no ámbito da nosa cultura e consideramos que é imperativo traballar sobre estes temas dentro da escola porque:
1. As Enfermidades de Transmisión Sexual (ETS) incluíndo VIH/SIDA e os embarazos non desexados son un problema de incidencia considerable dentro da poboación xeral. A transmisión heterosexual do VIH/SIDA enEspaña está aumentando de forma que en 1990 só supuxo o 8,1% dos novos casos de SIDA e no 2003 o 27,7%, sendo o grupo con maior crecemento. Os casos por contactos homosexuais supón o 14,8%. Xa que logo os casos por transmisión sexual son responsables en conxunto do 42,5% do total. En canto a outras ETS os datos de 2002 son: casos de sífilis: 737; casos de gonococia: 836. Ademais, no 2003 producíronse5.023 interrupcións voluntarias do embarazo entre os 15-19 anos e 13.276 entre os 20 e os 24 anos, cunha taxa de crecemento interanual de 100 casos novos por ano en cada grupo.
2. A adolescencia é a fase de adquisición dos hábitos de saúde. Aínda que a incidencia do VIH/SIDA en adolescentes aínda é reducida, este grupo é considerado pola Organización Mundial da Saúde (OMS) como brancoprioritario das intervencións a nivel de prevención, fundamentalmente educativas.
3. A escola é un espazo educativo crucial para a saúde dos mozos. Durante o período escolar obrigatorio, os nenos, nenas e mozas poden adquirir información, valores e condutas que lles axudarán a vivir unha vida saudable. A pesar da introdución da Educación para a Saúde como materia transversal no currículo escolarpola LOGSE ao principio dos 90, os mozos distan aínda moito de alcanzar os obxectivos de saúde inicialmente previstos.
4. Moitos mozos non reciben información sobre temas de saúde nos cursos escolares.
5. As estatísticas demostran que os mozos teñen prácticas de risco. (Datos de 2003). Dos mozos que tiveron algunha vez relaciones sexuais con penetración, un 12,3% non utilizaron opreservativo durante a última relación sexual, e un 10,6 % non utilizou un método anticonceptivo eficaz.
A Educación Sexual é hoxe unha demanda social, baseada no dereito dos nenos, nenas e adolescentes a ser informados sobre este tema. Se pretendemos construír unha sociedade na que homes e mulleres podamos convivir en igualdade e sen discriminacións esta información debe ser rigorosa, obxectiva ecompleta a nivel biolóxico, psíquico e social, entendendo a sexualidade como comunicación humana e fonte de saúde, pracer e afectividade.
Aprender a ser felices é un reto permanente do ser humano, e a educación sexual contribúe a lograr esa felicidade, dando resposta ás necesidades de aprendizaxe vividas activamente polo alumnado.
Se nos limitamos a facer unha educación sexual centrada noexclusivamente biolóxico estaremos negando a posibilidade de construír unha personalidade sa e de modificar aquelas ideas que, en moitos casos, están cargadas de prexuízos e impregnadas de estereotipos sexistas. Non esquezamos que en todo momento, dun ou outro xeito, estamos facendo educación sexual, xa que cada xeito de entender a educación ten en todo momento como referente un modelo de sexualidade....